"Baba i mirë është ai, që nderon dhe dashuron nënën e fëmijëve të vet. Nëse nuk e bën, atë mungesë dashurie dhe respekti, ia kthejnë fëmijët nesër me shpërfillje e largim. E njëjta vlen edhe për dashurinë e nënës ndaj atit të fëmijëve. Jeto si të pëlqen jeta Ty, jo si iu pëlqen të tjerëve jeta jote! Ata kanë të veten, ti ke tënden! Guxo!" LB

28.01.2011

Pacienti Kryeministër - SHEKULLI, gazeta Express


Le t‘ i ofrohet pozita e presidentit të shtetit deri në vdekje, nëse e dëshiron edhe dy dekada pas vdekjes, natyrisht si i balsamosur. Aty do të ketë më pak pushtet për ta dëmtuar shtetin dhe ekonominë kombëtare, respektivisht popullin. Le t’ i ofrohet paga e dyfishtë, një rrogë e dyfishtë dëmton shumë më pak buxhetin se sa mënyra se si administron ai shtetin. Le t’ u falen edhe anëtarëve të familjes nga 5 milion Euro, 20 apo 30 milion euro për fisin e tij do të dëmtonin më pak ekonominë, buxhetin e vendit, se sa prania e tij në Kryeministri. Le të lavdërohet çdo ditë për punën e mirë që ka bërë, për shkatërrimin e partisë se vet, Partisë së Punës, lëvdatat qetësojnë njerëzit me personalitet të shpartalluar dhe u bëjnë të qartë se kanë kryer detyrën e tyre deri në përkryerje dhe se nuk kanë më çka të shtojnë.
Ta falënderojmë çdo ditë, ta lavdërojmë çdo ditë, për oratorinë, për fjalorin e bukur dhe për gjykimin vizionar, këto dëmtojnë më pak vendin, edhe pse të rreme, por ai ka nevojë të dëgjojë dhe i beson përrallave të tilla. Le t’ i garantohet amnistia për të gjitha veprat e tija kundërligjore, sepse ai nuk largohet nga frika nga një ndjekje penale, siç ka frikë edhe miku i tij Berlusconi.
Një amnisti e tillë do ta dëmtonte drejtësinë shqiptare, por do ta rimëkëmbte vendin dhe detyrë e pasardhësve duhet të jetë: krijimi i kulturës demokratike në vend dhe të niset nga e para. Dhe, ndoshta populli shqiptar ka potencial ta ndërtojë një parti të vërtetë demokratike pa stalinist në krye të saj. Amin!
Me revoltë dhe duke treguar me gisht gabimet e tija, ai nuk tërhiqet. Aq sa më shumë ai kritikohet, aq më shumë beson se ka edhe detyra tjera që din dhe duhet t’ i bëjë vetëm ai. Për të cilat është autorizuar vetëm ai. Po si duhet larguar Kryeministri me fjalor dhe rezonim rrugaçi? Për ta gjetur vërtetë një zgjidhje valide dhe të qëndrueshme pa shkaktuar viktima dhe pa traumatizuar popullin duhet një neuropsikiatër, një psikiatër dhe një psikolog. Duke u konsultuar me ta, mund të gjendet diçka me vlerë, sepse ai nuk duhet trajtuar si një njeri normal, por si politikan pacient, i cili ka nevojë pikë së pari për sedativ, për medikamente qetësuese.
Nëse psikologu e bind se mendja e tij len shumë për të dëshiruar dhe se qartë vërehet një disonancë konjiktive, atëherë psikiatri mund t’ i shkruajë ca barna, natyrisht pas një konsultimi edhe me neuropsikiatrin. Pasi të jetë qetësuar pacienti Kryeministër, atëherë psikologu duhet t’ ia mbushin mendjen se askush nuk i sulet forcërisht karriges së tij, se askush nuk do të përdorë dhunën kundër tij dhe se është në pyetje vetëm perceptimi irreal i tij. Pasi neuropsikiatri të konstatojë se ai vuan nga de-mens, me një dëmtim tepër të madh të mendjes konjiktive dhe emocionale, atëherë mund t’ i shkruhen edhe disa medikamente tjera, që i nevojiten. Edhe këto harxhime le t’i marrë përsipër buxheti i shtetit, sepse pacienti mund të pezmatohet, të alarmohet dhe t’ i kërcënohet popullit dhe shfaqet përsëri me gjeneral për ta trishtuar dhe disiplinuar popullin shqiptar.
Nëse ekipi i specialistëve nuk mund ta shërojë, atëherë mund të shkohet në Maqedoni dhe Kosovë për ndonjë ilaç. Atje mund të gjenden plaka që mund t’ i fryjnë apo edhe ndonjë plak tjetër që merret me ekzorcizëm. Por, qysh në fillim duhet përjashtuar mundësinë se e kanë marrë mësysh apo se vuan nga syri i keq. Kjo mund të përjashtohet sepse sedra e tij ka shumë flluska dhe ka shumë simptome të sëmundjes kronike. Ai kontrollohet nga nëndija apo mendja reaktive. Plakës apo ekzorcistit t’ i jepen për shqyrtim edhe videosekuencat nga Kuvendi. Kjo mund të ndihmojë në diagnostifikimin dhe shërimin më të shpejt.

Shqipëria ka në krye të vendit një pacient. Për fat të keq pacienti nuk është në spital, por është në Kryeministri. Spitalet më të mëdha psikiatrike në Shqipëri sot janë Kryeministria dhe Kuvendi. Për fat të keq askush nuk po ia bën të qartë dhe ai vet nuk është në gjendje ta kuptojë se Kuvendi nuk është nevojtore dhe se populli shqiptar nuk është kope. Për fat të keq askush nuk po ia bën të qartë dhe ai vet nuk është në gjendje ta kuptojë se prokurorja e bukur, nuk është në shërbim të partisë së tij, por të drejtësisë. Për fat. Xixëllonja e parë e shtetit ligjor. Si duket neve vetëm gratë na e zbardhin fytyrën, që e nxijnë burrat pa pra. Për fat të keq ai nuk kupton se opozita nuk është vetëm për zbukurimin e demokracisë, por ajo që është e autorizuar ta marrë edhe drejtimin e shtetit. Kudo në demokraci është normale të synohet pushteti nga opozita, jo mirëpo në Shqipëri, edhe në Serbi në kohën e Millosheviçit nuk ishte normale.
Nuk jam as psikiatër, as neuropsikiatër, por nga dhjetëra raste që kam pasur rastin të jem si përkthyes në psikiatri në fillim për boshnjak, pastaj për serb, maqedon, pastaj edhe për shqiptar dhe italian mund të konkludoj se kryeministri jonë ka nevojë të shtrihet në spital dhe të mjekohet së paku tre muaj deri sa të rifitojë kontaktin me botën reale. Kur e shoh duke folur, më rikujton skena të përjetuara në psikiatri. Medet! Mozomakeq! Seç na nxiu fytyrën!
Kam takuar njerëz që bënin pyetje për veten dhe pyesni kokulur me flokë të shpupurishura: “kush jam unë?”. Kishin humbur emrin, mbiemrin dhe identitetin. Tjetri mendonte se Krishti e kishte autorizuar të shërojë njerëz dhe vjedh çelësin dhe i hap derën një pacienti që kishte dashur ta vrasë gruan, sepse ky ishte i bindur se e kishte shëruar gjatë drekës, kurse policia e kërkonte nëpër qytet me gjashtë makina. Tjetri na shante nënën mua dhe psikiatrit dhe na qeshej në fytyrë dhe pastaj na kërkonte ndjesë duke qarë, mirëpo, këta njerëz, me dëme të mëdha në të gjykuar nga skizofrenia, nuk ishin jashtë, ata konsideroheshin të rrezikshëm për SHOQËRINË dhe gjendeshin në spital, të shtrirë në psikiatri. Shumë prej tyre, pas vendimit të gjyqtarit, mbylleshin në një dhomë të spitalit për shërim. Te ne dallimi është shumë i madh, te ne pacienti është Kryeministër i vendit. Në krye të shtetit dhe pranë kamerave na shanë nënën, na fyen dinjitetin dhe e shndërron Kuvendin në shtëpi publike. Dje dëmtonte imazhin tonë mafia, sot shkatërron imazhin dhe dinjitetin ai që duhet ta mbrojë atë. Për çka edhe paguhet!

Millosheviçi nga pozita organizonte protesta kundër opozitës. Kështu deshi edhe pacienti jonë. Saliu është një kompozicioni i çoroditur i shumë personaliteteve negative në historinë e njerëzimit dhe është shumë i rrezikshëm dhe për ta mbrojtur karrigen është në gjendje t’ ia fusë zjarrin Shqipërisë! Dhe ta shkrumbojë. Ai ngryset si Stalini, kërcënohet si Enveri, shanë si Kaligula dhe krekoset si Millosheviçi. Gjyshja ime, ndjesë pastë, thoshte: “O zot, jep mend ku nuk ka!”
Me Saliun njeriu nuk mund të hidhërohet, ai ka problemet e veta, por njeriu habitet dhe mbetet gojëhapur me anëtarësinë e Partisë Demokratike, që duron stalinistin e fundit në Shqipëri në krye të një partie që shtiret se është demokratike. Ajo parti është demokratike, aq sa ishte demokratike Republika Demokratike Gjermane! Opozita duhet të ndryshojë mënyrën e rezistencës dhe të marrë mësime nga rugovizmi. Kjo është mënyra vetme për t’ i luftuar despotët me sukses, edhe atë pa humbur njerëz. Vrasje e tre vetave, nuk ka qenë e rastit, nuk është kryer pa urdhër dhe kishte vetëm një qëllim: t’ u tregojë shqiptarëve se çka është në gjendje të bëjë pacienti nëse i rrezikohet karrigia. Kur shikohet duke sharë e duke u kërcënuar, njeriu mendon se paska ikur nga spitali apo ia paska hapur derën dikush që mendonte se ishte autorizuar nga Krishti...
Tre veta u vranë për t’ i dërguar një mesazh pa ekuivoke atyre që protestojnë kundër pacientit! Këtë e ka bërë sepse ishte i bindur se prokuroja nuk do të bënte hetime. Mjaftonte t’ i telefonohej, si në kohën e xhaxhit, kështu besonte nxënësi dhe mjeku i xhaxhit. Dhe, këtu gaboi. Për fat të mirë prokuroria në Shqipëri ka nisur të ushtrojë detyrën ashtu si duhet dhe jo ashtu si priste pacienti prej saj: mirënjohje dhe përkulje, mbylljen e syve para krimit shtetëror...
Pati disa artikuj pozitiv mbi Shqipërinë për turizmin shqiptar, madje Hamburger Abendblatt e quajti Shqipërinë si vendi më mikpritës ne Europën Juglindore ( pra popullin shqiptar, jo politikanët e këtij populli) mirëpo këtë vit, në vend se të rritet numri i turistëve, ai do të bjerë ndjeshëm. Për këtë duhet falënderuar pacientin që refuzon kurimin!


Keine Kommentare: