Në
Gjakovë protestuan kundër një deklarate të Ministrit serb në
Qeverinë Thaçi - Mustafa. PDK - LDK. Dy parti më
të mëdha shqiptare në Kosovë, që utilitarizmi i sëmurë, i
hodhi në një shtrat, edhe pse urreheshin në mes vete më shumë se
sa mund të durohej. Ajo protestë nuk flet për një shoqëri të
vetëdijesuar, por për një shoqëri të traumatizuar. Ndjeshmëria
është shumë e madhe pse ka sharë një politikan serb.
Mizogjinia
dhe diskriminimi i grave, përbuzja dhe ofendimi i
tyre, mësohet në shkollat e Kosovës. Edhe atë me përralla
në “Librin e Leximit” për klasën e katërtë të fillores,
faqe 170-172.
Paragrafin e mëposhtëm solli një zonjë në “fb” tek grupi
“Feminizmi Shqiptar” themeluar për
emancipim nga Shqiptar Oseku.
Ja çfarë thuhet në atë përrallë, që duhet të jetë
rrëfyer në shoqëritë patriarkale primitive mizogjiniste për të
përligjur diskriminimin gjinor:
"Një
ditë Mbreti qiti e tha:
- Kur të ma bini fjalën se më ka
lindur djalë, do të zbraz njëqind e një top, e nëse më sillni
lajmin se më ka lindur vajzë, unë do ta pres vajzën me gjithë të
ëmen."
Merreni
me mend se çfarë mendojnë për gjininë e vet vogëlushet 10 apo
11 vjeçare. Merrni me mend se çfarë mendojnë djemtë e asaj moshe
për gjininë e vet, fatin dhe si u ndërfutet në nëndijen e tyre
gjinia femërore penale. Në fund të përrallës vajza ndryshon
gjininë kriminale. Merreni me mend se si ndikon kjo tek ato goca të
asaj moshe. Kundër këtyre librave mesjetarë, nuk proteston askush.
Qeveria e Kosovës mirëpo ka edhe Ministër për Arsim, Shkencë dhe
Teknologji. Ky Ministër i Arsimit është edhe Ministër i
plagjiatorëve nëpër fakultete dhe kujdeset për mosshqetësimin e
tyre. Ky Ministër i Arsimit nuk din se ku prodhohen keqtrajtuesit e
grave nesër. Kosova ka edhe Ministër të Kulturës që në faqet e
Kryeministrisë shkruhet: Kujtim Shala ministër me të vogël,
ndërsa i Kulturës, me të madhe.
Diku
mbi 50 për qind e burrave në Kosovë rrahin gratë dhe nuk del
askush në protestë për të kundërshtuar trajtimin policor në
shtëpi, por ndjehen aq sedër hollë, pse një serb shprehet me pak
respekt për ato; për ato gra që ata vet përbuzin gati çdo ditë,
që ofendojnë çdo ditë. Nuk është pra në pyetje dinjiteti i
cenuar i gruas shqiptare – dinjiteti saj cenohet
çdo ditë nga burrat shqiptarë- por
pse e bëri një serb, pikërisht ashtu siç e bëjnë
edhe vet, kjo prek ndërgjegjen dhe sedrën
tonë.
Mllefin
nuk shprehin kundër politikanëve milionerë, kundër hajnave
shqiptarë, që po ua rrëmbejnë të tashmen dhe të ardhmen, por
dalin në rrugë kundër një deklarate nacionaliste. Kjo flet për
dalldi kolektive. Për dezorientim tërësor
të shoqërisë. Për pengesat, hendikep në të gjykuar. Nuk doli
askush në rrugë të protestojë kundër Vuçiqit që u soll aty si
në shtëpi të veten; që provokoi me deklarata, që u dëshmoi
praktikisht serbeve dhe shqiptarëve se Kosova nuk ka sovranitet.
Nuk
doli në rrugë askush kur ndërmmarrjet kryesore u shitën me çmime
të ulëta. Nuk del askush në rrugë pse Kosova nuk ka ushtri dhe
pse Kosova nuk do t' ishte në gjendje ta ushqejë ushtrinë e vet.
Disa patriotë kosovarë vjedhin apo kanë vjedhur më shumë shtetin
e Kosovës, se sa patën vjedhur dje komunistët shqiptarë shtetin e
Jugosllavisë.
Në
Kosovë nuk dalin në protesta kundër profesorëve që flasin e
shkruajnë si çobanët e Sharrit.
Kosova
nuk del në protesta për të kërkuar aparaturë të nevojshme nëpër
spitale. Nuk del kundër gjykatave të korruptuara, nuk del në
protesta kundër prokurorëve, që nuk kryejnë detyrën e tyre, por
janë në shërbim të elitës pirate. Kosova nuk del në protestë
kundër krimit të vet.
Jabllanoviqi
nuk është imponuar si Ministër, por e kanë zgjedhur politikanët
shqiptarë. Revolta kundër Ministrit serb, është kryengritje nga
komplekset, nga hakmarrja, nga pamundësia për ta kuptuar gjendjen
vetjake. Nuk është me rëndësi se politikani shqiptar i Kosovës
gënjen dhe mashtron çdo ditë, por qenka tragjike nëse një serb
ofendon. Thua se ka ofendim më të madh se sa sovraniteti serb në
veri , se sa flamuri i Serbisë, që valon nëpër enklavat serbe apo
sjellja e Vuçiqit.
Kosova
po sillet si një vajzë tekanjoze në pubertet. Ajo lejon t' i bëjnë
çdo gjë, por jo ta definojnë si e përdalë. Kosova nuk proteston
kundër shtetit privat. Nuk proteston kundër administratës fisnore.
Nuk proteston kundër shndërrimit të bajraktarëve të partive në
zëzmadhues të klerit vahabist, që edhe në deklarata më të
parëndësishme, nuk lënë pa futur një fjali për religjionin për
t' u dërguar mesazhe se kanë parasysh projektet e tyre. Kosova nuk
proteston se ka lejuar të rekrutohen aq shumë të rinjë, që sot
vrasin myslimanë të devotshëm arab apo që kanë shkuar për t' u
vrarë për bindje politike.
Kosova
nuk ngrihet në protesta kundër Hashim Thaçit i cili konstaton se
radikalët fetarë po përpiqen të prishin miqësinë me SHBA, dmth.
po përpiqen ta kthejnë Serbinë brenda. Kjo është e qartë, sepse
nëse prishen mardhëniet me SHBA-të, ata
largohen nga Kosova dhe kthehet Serbia. Alternativë tjetër
praktikisht nuk mund të ketë e as nuk do të ketë. Nëse ata
naivisht besojnë se sjellin Turqinë brenda, duhet ta dinë se
Turqia mund të futet në Kosovë, vetëm pasi ta ketë pushtuar
Rusinë. Këtë nuk e beson askush. As Erdogani. As Putini. Askush
nuk u ngrit në protesta kundër Hashim Thaçit për tolerimin e
radikalizmit dhe indoktrinimin e të rinjve. Por Hashim Thaçi na
shfaqet në Paris si “je suis Charlie.”
Po
a duhet t' i falet Jabllanoviqit? Njeriut mund dhe duhet t' i falet
gabimi në mendim e gjykim nëse me atë çështje nuk duhet të
merret gjykata. Duhet t' i falet gabimi nëse ai ka kuptuar gabimin,
por jo kur ai mendon se ka vepruar drejtë, ashtu siç pret prej tij
qeveria nacionaliste serbe në Beograd. Njeriut mund t' i falet
gabimi vetëm kur kërkon ndjesë.
Kosova
çdo ditë po zbrazet, mu ashtu si në vitin 99 dhe askush nuk del në
protesta. Shtetet perëndimore vazhdimisht marrin ekspertë nga
jashtë, Kosova vazhdimisht humb ata pak intelektual që ka. Të
gjithë ata që kanë menduar se ai që din të luftojë din të
ndërtojë edhe shtet, tani kanë kuptuar se janë dy fusha
krejtësisht të ndryshme. Për të luftuar nevojitet guxim dhe
ideal. Për të ndërtuar shtet duhet dije, ideal dhe kontrollimi.
Mund të merret me mend se në çdo popull ka më shumë guximtarë
se sa dijetarë, por kur dijetarët zëvendësohen me guximtarët,
atëherë aty ka shtet privat fisnor, ose anarki. Ata ndoshta edhe
dëshirojnë shumë të bëjnë, por nuk mund të akuzohen pse nuk
dinë. Nuk mund dhe nuk duhet sharë një njeri pse nuk flet gjuhën
kineze. Ndoshta i pëlqen, por nuk ka mundësi mendore. E as nuk
duhet sharë pse dikush nuk din të ndërtojnë shtet ligjor, por ka
vetëm dëshirë.
Kosova
ka edhe Ministër të Ekonomisë, që nuk krijon asnjë vend të
punës. Ka edhe Ministër të Djejtësisë, që duron të gjitha
padrejtësitë e mundshme. Ka edhe Ministër të Financave, që nuk
do të jetë në gjendje të ruajë buxhetin e shtetit. Ka edhe
Ministër të Zhvillimit Ekonomik, që nuk do të dijë ta zhvillojë
ekonominë. Ka edhe Ministër të Integrimeve Europiane, që beson se
në këtë gjendje mund të aderojë në BE. Për serbet, jo për
shqiptarët, ka edhe Ministri për Kthim. Çudia më e madhe është
se ka edhe Ministër i Punës, ku gati 80 për qind janë të papunë,
por ky Ministër, është edhe Ministër i Mirëqenies Sociale,
merreni me mend ju këtë komeptencë në Kosovë. Pastaj ka edhe
Ministër pa portofol, që nuk i duhen askujt, pos ambicieve të
tyre. Ka edhe Ministër të Shëndetësisë, gjersa pacientët
paguajnë në të zezë, ose mjekohen jashtë vendit. Ministri i
Punëve të Brendshme nuk sheh shpërdorimin e detyrës, nuk njeh
plagjiatorë, nuk njeh radikalë, nuk njeh korrupsion, por është
Ministër i Punëve të Brendshme. Edhe pa një ministri të tillë,
gjendja do t' ishte mu ashtu si është sot.
Dhe
kemi edhe Kryeministrin, që nuk mund të bëjë gjë qoftë i
penguar nga Thaçi, qoftë nga Beogradi, kurse Hashim Thaçi nuk i
tregon se si krijohen 200.000 vende të punës. Kemi Kryeministër që
ankohen në facebook se televizioni publik, epror i së cilës është
ky, është televizion partiak. Në vend se ta zëvendësojë
drejtorin, Kryeministri çaraveshet në fb.
Askush
në Kosovë nuk ka fuqi për ta ngritur popullin në këmbë kundër
shtetit fisnor kleptokrat, por ngrihen të ofenduar për një mendim,
duke shpërfillur se politikanët e vet, nuk bëjnë asgjë më mirë
në krijimin e kushteve për t' u arratisur, se sa bënte politika
serbe. Shqipëria ka një shpresë akoma tek Edi Rama, në Kosovë
për fat të keq janë konsumuar të gjithë despotët
partiak dhe riciklimi i tyre mund të bëhet vetëm për tua
kënaqur egon e tyre, por jo se do të jenë në gjendje për të
bërë diçka të mirë për popullin.
Meritat
nuk mund t' u minimizohen askujt, por as dëmet nuk duhet t' i
harrohen askujt. Për meritat le të shpërblehen, për dëmet le të
japin përgjegjësi para gjykatave kosovare.
Gazeta DITA
Gazeta DITA
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen