Revista gjermane „Stern“ njofton se në veri të Kosovës janë së paku 2000 mafioz. Atje kontrabandohet me benzinë, që kushton më pak se në Kosovë dhe Serbi. Përveç karburanteve, atje kontrabandohet edhe material ndërtimor, medikamente, drogë dhe armë, të cilat prej aty, vazhdojnë në tërë Kosovën. Sipas “Stern” banorët e saj konsiderojnë veriun si “Duty Free-Shop-in“ më të madh të Europës.
Mafia qenka atje në gjendje sa herë të dojë të organizojë konflikte dhe se mafia shqiptare dhe serbe, bashkëpunuakan në mënyrë të mrekullueshme. Qeveria serbe paguaka 200 milion euro në vit për t’ i financuar strukturat paralele në Kosovë.
Memoria e peshkut
Peshku i detit, që quhet kocë ((lat. sparus aurata) mund të mbajë mend vetëm tri sekonda. Shqiptarët pasi u kthyen nga eksodi, akoma pa rindërtuar shtëpitë si duhet, u vërshuan përsëri nga produktet serbe. Nga materiali ndërtimor, deri edhe te produktet bujqësore. Serbia i dogji shtëpitë dhe ato tani rindërtoheshin me materialin serb.
Bota u çudit me memorien shqiptare dhe produktet serbe, por ata nuk intervenuan. Puna më e madhe që bënë ata, talleshin me kujtesën tonë të peshkut. Politikanët kosovarë e duruan këtë. Krimi po materializohej dhe Serbia po nxirrte përfitime të majme nga vepra e Millosheviçit. Mbi 400 milionë euro në vit. Prej kësaj shume, 200 milionë ktheheshin përsëri në Kosovë për të financuar administratën paralele serbe. Me mbi 400 milion euro, Kosova garantonte mijëra serbeve vendet e punës. Nga viti 99 deri në vitin 2011 nga Kosova kanë kaluar në Serbi më shumë se 5 miliardë euro.
Deutschlandfunk, radio nacionale gjermane, raportonte nga Mitrovica. Nga një spital. Në prapaskenë dëgjoheshin vajet e fëmijëve. Mjekja serbe ankohej se pas marrjes së kontrollit kufitar, spitali kishte mbetur pa medikamente.
Ajo ankohej se edhe ndihma e shpejt nuk mund punojë, sepse nuk kishin benzinë. Kur reporteri e pyeti pse nuk blinin benzinë nëpër pompat e shumta nëpër Kosovë dhe medikamente nëpër barnatoret shqiptare, ajo u përgjigj përafërsisht kështu: Qeveria serbe nuk pranon faturat e Kosovës dhe se ata janë të punësuar nga Qeveria Serbe dhe paguhen prej saj. Ata nuk guxojnë të blejnë nga shqiptarët.
Ultimatumin e gjeneralit Erahrd Bühler, e përkthyen shumica e gazetave gjermane si fitore serbe. KFOR u kërcënua dhe u tërhoq duke u munduar të gjejë arsyetime të qëndrueshme.
Kështu nuk reagojnë dhe nuk gjykojnë ushtarakët. Gjenerali gjerman, nga luftërat në Ballkan, është dashur ta njohë psikologjinë serbe. Ai duhet ta dijë se atje, pos mafiozëve, janë të stacionuar edhe njësitë speciale serbe. Problemi i tij dhe EULEX-it duhet të jetë konstatimi i numrit: janë qindra apo mijëra dhe të dëbohen në Serbi.
Tani, pasi kontrollohet kufiri, detyrë e KFOR-it duhet të jetë edhe sekuestrimi i atyre milionave që sillen në Kosovë për ta destabilizuar vendin. Dhe, ata që njohin mendësinë serbe, dinë qysh tani se Serbia do të sjellë përsëri mall në Kosovë, jo në kamion të mëdhenj, e ndalon marrëveshja,por në kamion të vegjël. Në vend se një, do të vijnë shtatë kamion.
Negociatat me Serbinë dhe detyrat e Qeverisë
Negociatat duhet të ndërpriten dhe të vazhdohen pasi Qeveria serbe të deklarohet publikisht për këto vepra kriminale të shteti serb:
vrasjen 13,500 vetave, dhunimin e 20 mijë grave, mbi 3,000 të zhdukurve dhe meqë nuk gjenden, t’ i bëhet kjo pyetje Qeverisë serbe: ku janë shitur organet e shqiptarëve? Ideja se gjatë luftës janë shitur veshkë nga shqiptarët, mund të vijë vetëm nga tregu i Serbisë dhe spitalet serbe.
Meqenëse mbi 3000 veta nuk gjenden, atëherë ka dyshim të bazuar se organet e tyre janë shitur. Pastaj, të anulohet marrëveshja për kopjet e arkivit dhe të kërkohen origjinalet. Origjinalet e veriut i nevojiten gjeneralit Bühler për të parë se sa policë të Serbisë gjenden tani në Mitrovicë dhe të dëbohen. Të ekstradohet të gjithë politikanët serb në Kosovë, që nuk pranojnë shtetësinë e Kosovës dhe që paguhen prej Serbisë për ta rrënuar shtetin. Tadiç duhet të deklarohet edhe për 100,000 shtëpi të djegura, shkatërruara apo dëmtuara.
Ai duhet të deklarohet edhe për deportimin e më shumë se 800 mijë shqiptarëve. Vetëm nëse Qeveria serbe dëshmon se nuk pajtohet dhe se ndjehet keq për veprat e shtetit serb, vetëm atëherë mund të nisin negociatat. Krimi nuk mund të futet në mes të kllapave. Bisedimet nuk mund të zhvillohen me një Qeveri e cila mbron veprën e Millosheviçit.
Një Qeveri serbe, që nuk pushon me propagandë agresive kundër Kosovës, nuk mund të konsiderohet partnere për bisedime, e as e pjekur për kandidim në BEE. Bisedimet në mes qenieve njerëzore kanë një parakusht: ato mund të mbahen pasi të pranohet faji dhe të sjellë fakte të besueshme se shkëputet nga politika nacional-socialiste e Millosheviçi, që tani po zhvillohet me mjeta tjera.
Deklaratat e politikanëve serb se nuk duan luftë, janë deklarata cinike. Ata e dinë se kundër NATO-s kanë humbur luftën dhe betejën dhe çdo njeri e dinë, se Serbia, derisa të jetë NATO aty, as që do të guxonte të mendonte në një përplasje të tillë. Kjo na çon tek deklarata tjetër e politikanëve serb se : “ ata që njohin serbet mirë, duhet ta dinë se serbet nuk tërhiqen.”
Bota dhe ne dimë mirë se serbet u tërhoqën nga Sllovenia, u tërhoqën kolektivisht nga Krajina e Kroacisë, ku kishin shpallur republikë dhe me drunj bllokonin rrugët dhe u tërhoqën nga Bosnja dhe u tërhoqën si humbës edhe nga Kosova. Ne pra, të gjithë dimë se serbet tërhiqen, por për fat të keq, jo me marrëveshje, por duke humbur betejat, për t’ i festuar nesër si fitore dhe për t’ u kënaqur pastaj në rolin e viktimës.
Qeveria e Thaçit për herë të parë pas pavarësisë, bëri politikë nacionale, e jo tallava politikë, siç ishim mësuar të shohim. Meqenëse Perëndimi nuk lejon krijimin e një ushtrie që do t’ ishte në gjendje t’ i qëndroj përballë agresionit dhe politikës serbe, atëherë të shfrytëzohet prezenca e NATO-s për ta mbrojtur integritetin dhe sovranitetin e vendit. Kosova nuk dëshiron asgjë më shumë se sa të kontrollojë kufijtë e saj, ata kufij, me të cilin e ka njohur Perëndimi.
Meqenëse duket se Thaçi është bërë esëll, atëherë duhet të ndërtojë edhe “Muzeun e gjenocidit” në Drenicë dhe aty të grumbullohen, të shkruhen përjetimet nga qytetarët, të arkivohen fotografitë, filmat, gazetat dhe çdo gjë e cila duhet nesër të shërbejë për historianët.
Një ditë Kosova duhet t’ i falë Serbisë, por me këtë muze, dëshmon se nuk do të harrojë kurrë, siç harroi dhe fali këtyre viteve edhe pa i kërkuar ndjesë Serbia. Thaçi mund ta dëshmojë se dinë të mbajë dhe qeverisë shtet nëse brenda disa muajve zhduk kriminalitetin në Kosovë. Ai mund ta bëjë këtë. Kosova është e vogël. Dhe, Thaçi njeh mirë administratën në Zvicër.
Qeveria e Kosovës të lidhë kontratë me kohë të kufizuar me të gjithë ata që paguhen nga shteti. Brenda kësaj kohe të përjashtohen të gjithë ata që nuk janë të arsimuar për vendin që mbajnë, të gjithë ata që nuk kryejnë detyrën si duhet dhe në fund, të zhduket edhe korrupsioni. Kjo do të jetë po aq e rëndësishme për shtetin e Kosovës, sa edhe shpallja e pavarësisë. Shpallja u ndihmua edhe nga jashtë, por se dimë të mbajmë shtet, duhet ta dëshmojmë vet. Me këto do të tregonte Qeveria se e donë shtetin e Kosovës dhe shtetin ligjor.
Shpjegim:
Atë që kërkova në gusht të vitit 2011, në vitin 2012 kishte kërkuar Isa Mustafa: Shekulli: " Kryetari i komunës së Prishtinës, Isa Mustafa, ka deklaruar dje se institucioni që drejton ka marrë nismën e krijimit të Muzeut Memorial në të cilin përmes dokumenteve, fotografive, videove inçizimeve, shkresave të ndryshme, do të argumentohet se çfarë ka ndodhur në fund të viteve ’90-të mbi eksodin masiv të popullsisë së Kosovës nga ana e forcave pushtuese serbe."
3 Kommentare:
Komente tek Telgrafi:
Shaban Cakoli •
Kjo eshte analize qe te qel syte me gishta, kjo eshte largpamesia e gjermaneve,vetem keshtu behet dhe ruhet shteti.
2 •Reply•Share ›
Bardhyl • −
Te lumte Lis !
Shkrim me vend.
Shkrim i qëlluar
Falemnderit Fahri për mendimin!
Kommentar veröffentlichen