Shkruan: Edmond Shallvari
Mbresat e çastit për librin e ri
të shkrimtarit Lis Bukuroca
“Ngjyrat e
Dashurisë” apo romani antitezë, antitabu, antimoralist, frojdist, realist deri
në caqet e satirës, satirik deri në caqet e humorit. Këto e të tjera etiketime,
u bënë paradë e larmishme, ndriçuese deri në verbërim, dëgjuese deri në
shurdhërimë, normale deri në çmenduri, joshëse deri në ekstazë, në skenën e
prapaskenës dhe prapaskenën e skenës, të librit të shkrimtarit dhe publicistit,
Lis Bukuroca, që dje i mbylla faqen e fundit të leximit në urbanin për në punën
e natës.
Nuk thashë thënien
e njohur të lexuesve pas leximit të një libri të bukur: “Sa shpejt mbaroi, pse
nuk zgjati dhe ca!”,- por thashë diçka më tepër, mbase të pathënë nga asnjë
tjetër: “Kaq duhej të ishte si libër, në formën dhe përmbajtjen e tij, as një
faqe më pak, asnjë faqe më tepër, për të mbetur i veçantë në plotësinë e tij
dhe i plotë në veçantinë e vet”.
Tashmë gamës së
personazheve tipike të romaneve shqiptarë e të huaj të lexuar jetës sime, iu
shtua dhe Leu Trumcaku apo siç quhet shpesh në roman, profesor Trumcaku. Një
personazh tipik e simbolik, që përmes predikimit oratorik dhe elokuent që i bën
Kanunit të fisit të tij, të emëruar si Kanuni i Kurtit, fshikullon, satirizon
dhe ve në lojë shoqërinë njerëzore të kornizuar brenda një sistemi ekonomik,
politik e shoqëror, ku absurdi, paradoksi, degjenerimi e degradimi, mbulohen
përmes fasadash propagandistike moraliste e demokratike, të lirisë, ligjit,
drejtësisë, etj.
Përballë kësaj
piramide të sistemit, qëndron dhe kundërvihet gati i vetëm, profesor Trumcaku,
në një ndeshje që nuk ka krahasim për pabarazinë e saj në historinë njerëzore,
bile as me atë mes Davidit dhe Goliatit. Pikërisht këtu qëndron dhe merita e
autorit, që e bën lexuesin protagonist me personazhin, edhe në mospajtimet mes
tyre si karaktere e koncepte për moralin, erotikën, dashurinë dhe seksin. Kjo
ndodh sepse e keqja e piramidës, është shumë herë më e madhe se e keqja kundërvënies
së Trumcakut dhe sepse në përballje mes tyre, bindesh, që e vetmja mënyrë për
ta zvogëluar deri në mospërfillje efektin e piramidës, është ta luftosh atë
përmes mjeteve dhe plagëve të saj më të thella. Bindesh pra në fund për
triumfin e personazhit, duke e ndjerë edhe ti veten triumfator me të.
Nuk bëj aspak rolin
e analistit e të kritikut profesionist, sepse nuk jam i kësaj fushe delikate të
artit, prandaj po e le me kaq mendimin tim mbresor, për romanin e ri të
porsalexuar.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen