Ende gjykojmë për politikanët në mënyrë fisnore ose komuniste. Në Perëndim kërkohet prej politikanit aftësi, ide të reja, aftësi për t’i zbatuar ato, dinjitet, shërbim dhe pastërti morale. Te ne i besojnë titujve, kontributit në të kaluarën, edhe pse dihet dhe shihet, se ai sot nuk ka asnjë mundësi intelektuale për të ndryshuar gjendjen e mjerë në shoqëri, edhe pse, pos pozitës që gjakon, nuk din të ndryshojë asgjë, e as nuk mund të ndikojë në ndryshime pozitive, sepse vetë është pjesë e një rrjeti, që ka paralizuar shtetin.
Turma, pa aftësi për të shquar dallimet mes pallavrave folklorike, dhe programeve të zbatueshme, pret ndërtim të shtetit ligjor pikërisht nga ata, që e kanë sjellë shtetin në kolaps: dështim total në administratë, nëpër universitete, gjykata, prokurori, akademi, spitale dhe në fund, edhe heroizmin e kriminelëve, që vjedhin shtetin e Kosovës duke u paguar si veteranë muaj për muaj. Natyrisht, në dëm të atyre, që meritojnë më shumë se sa që ndahet nga thesi i përbashkët me mbi 20.000 të rrejshëm!
Republikën e kemi shpallur, por Republikën nuk e kemi ndërtuar. Kudo ka improvizime, kudo të punësuar njerëz të paaftë, por me lidhje të forta me despotët e partive. Shumica e liderëve të partive janë të korruptuar, për shoqërinë perëndimore kriminelë, por edhe sipas ligjeve të Kosovës, që nuk zbatohen. Jo vetëm ata, por edhe fëmijët e tyre janë pasuruar dhe kryetarët e klaneve parapolitike, që i quajmë parti, kanë punësuar krejt fisin. Madje, edhe e tregon hapur, por në vend se të rrëzohet, shpirti i korruptuar vlerësohet si qëndrim fisnik:„Ja, ky po e pranon.“ Pra, është i drejtë si njeri, sepse e pranon se ka shkelur ligjet e Kosovës dhe se po e prish shtetin me imunitet për ta shkatërruar!
Shtetin e Kosovës e urren çdo politikan, që e ka dëmtuar me punësime jo të drejta, çdo politikan, që është pasuruar duke vjedhur ekonominë e saj, çdo politikan që ka heshtur duke parë abuzimet. Me apo pa vetëdije, kjo shtresë e kriminelëve shkatërroi imazhin e Kosovës dhe rehabilitoi Serbinë.
Gjithnjë e më shumë kuptohet Serbia dhe gjithnjë e më shumë ndihmohet ajo. Tani edhe na mbushin mendjen se kur i hapet tregu Serbisë, rritet numri i të punësuarve në Kosovë, jo në Serbi! Kosovës për shkak të kësaj elite politike, nuk in hiqen as vizat, e nga kush? Nga ata që na çliruan!
Shumica e politikanëve në Kosovë, jo që meritojnë pozita, por duhej të akuzoheshin për krijimin e shtetit gati mafioz, nga, shumica e popullit dëshiron të ikë sa më shpejt. Gjersa ndërtohej ky para-shtet, ata paguheshin dhe pasuroheshin, qeshnin e talleshin, mburreshin e kremtonin festa të ndryshme dhe kishin mbështetjen e militantëve, që presin favore prej tyre, apo që i kanë marrë tashmë.
Kosovës i kanë mbetur dy politikanë, që duhet t’i provojë para emigrimit total: Albin Kurti dhe Vjosa Osmani, por këta dy do ta kenë tepër vështirë, ose do t’u pamundësohet, sepse oligarkët marrin vendime në Kosovë për t’i mbrojtur interesat e veta, jo të dijshmit, jo të pasionuarit për drejtësi e ndryshme pozitive. Jo ata që dinë sot, por ata që kanë ditur dje!
Meqenëse vlerësojmë dhe shpërblejmë të kaluarën, do të jetojmë edhe në të kaluarën!
Edhe pse rend i ri politik, çdo gjë është kopjuar nga sistemi vetëqeverisës komunist i Titos. Si nga ritualet që bëhen pranë varreve, deri te punësimi i partizanëve në vende udhëheqëse që përmbaruan shembjen e Jugosllavisë. E vetëkuptueshme, vlerësohej guximi i tyre kurse mosdija shpërblehej. Mirëpo, shteti i Titos, ishte më efektiv dhe vidhte më pak se sa patriotët e sotshëm!
Drama e koalicionit në LDK, është lufta në mes oligarkëve makiavelistë dhe brezit të ri që din dhe dëshiron t’i shërbejë vendit. Të parët kanë lekë dhe pushtet, prandaj Vjosa Osmani u margjinalizua, edhe pse ata që marrin vendime, nuk kanë pas vete elektoratin. Kur Gerhard Schröder pat fituar zgjedhjet, Oskar Lafontaine ishte kryetar i SPD-së, por fjalën kryesore kishte fituesi, Schröder, dhe pas pak, kryetari i partisë dha dorëheqje. Në Kosovë ndodh e kundërta.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen