me një trëndafil të kuq në dorë
atë mur ku qemë ngjeshur skuqur flakë
kur më pate përthekuar
kur më pate përthekuar
dhe rrëmbyer
si fjala e bukur frymën
aty shfletova
gjurmët
dhe pash afshin e dashurisë
dhe pash afshin e dashurisë
që ngrihej përpjetë
fjolla-fjolla
ndërmjet gjetheve të thara
edhe ofshamat e
lashta
verdhalashe e të
murrme
të vakëta
amësimi ende aty
edhe mbresat e gishtërinjëve
kurse grimcat e dashurisë
hedhin hijen nëpër dekada
hedhin hijen nëpër dekada
siç përplasën të
tyren nëpër shekuj
Tristani dhe Izolda
në mur zemra jonë
me një shtizë ngulur mu në mes
dy iniciale të ndara
gati të shlyera
dy iniciale të ndara
gati të shlyera
dhe tutje një datë
shënova ditën e
vizitës
inicialet trash
dhe ika
ika
plot njomësi e vegime
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen