Gruaja dhe burri

Burri në mërgim, gruaja në shtëpi, pas dhjetë viteve burri i

shkruan letër: „E dashur, më vjen keq, por nuk duhet më të jetojmë

me iluzione.Në këto dhjetë vite shumë herë të kam tradhtuar.

Më mirë është të përfundojmë lidhjen tonë, se sa të jetoj kështu

ndërgjegjevrarë. Të lutem më kthe prapa fotografinë time në adresën e mëposhtme.“

Shoqja ku merr letrën zemërohet shumë, sepse ajo kishte pritur me vite t'i bashkangjitet burrit dhe pas shumë bisedave me shoqe dhe të afërme, u kërkon atyre fotografi të vllezërve, të burrave, kështu grumbullon 64 fotografi dhe

i shkruan një letër:

„I nderuar, letra është e trashë, këtu keni 64 fotografi, ju lutem gjeni fotografinë tuaj

sepse mua nuk më kujtohet kush ishit dhe një gjë mos harroni,

fotografitë tjera m' i ktheni në adresën time.

Miqësisht XY“

Gruaja zgjohet në mëngjes dhe nuk gjen burrit në shtrat. E brengosur ngrihet

dhe gjen atë të dëshpëruar në tryezën e kuzhinës. Ajo ulet pranë tij dhe e pyet

pse ishte aq i zymtë.

Të kujtohet e dashur takimi jonë i parë?

Po, thotë ajo.

Të kujtohet kur bëmë dashuri në makinë dhe na zuri yt atë?

Natyrisht, thotë ajo.

Të kujtohet se ai më tha ose duhet ta martosh bijën time ose të dërgoj

për njëzet vite në burg?

Po, më kujtohet edhe kjo. 

E dashur, tha ai me lot në sy, sot do të kisha dalë nga burgu.

shqipërim nga italishtja