Dy popë hamshorë...

Me praninë e këtyre dy popëve, nuk po shenjtërohej kisha shqiptare, por po ushtrohej sakrilegj mbi të...

Të gjitha ato personalitete shqiptare politike treguan se u mungon dinjiteti, integriteti dhe sedra kombëtare. Nuk mund të thuhet se kishin ndërmend të provokonin pjesën tjetër shqiptare, por kjo bëhej për t' i treguar botës se ne harrojmë dhe falim. Prania e popit nacionalist serb në Tiranë, ishte e barabartë me një falje ose me një shpërfillje tërësore të zezonës shqiptare në këto 100 vjetët e fundit. Së paku ata politikan shqiptarë, që përpiqeshin të tregohen më papë se papa, dinë ose duhet të dinë se për copëtimin, deportimin dhe mjerimin e kombit shqiptar, krejt fajin ka Serbia dhe ajo Serbi, ka bashkëvepruar me kishën ortodokse serbe në një simbiozë satanike: Mali Zi nuk ka pushtuar troje shqiptare, por ka zaptuar me ndihmën e Serbisë. Maqedonia nuk na pushtuar asnjë fshat e katund shqiptar, por këto i ka bërë Serbia. Kosovën nuk e shkëputi ndonjë vend tjetër, por Serbia. Kështu edhe me Luginën. Në trojet shqiptare jashtë gardhit, nuk mund të gjendet asnjë familje shqiptare që nuk është prekur apo shituar nga pushteti serb nga viti 1912-1999: ndonjë familjeje i kanë vrarë dikë, ndonjërës i kanë dëbuar dikë në Turqi, ndonjërës në Perëndim, ndonjërës në Bllacë e Kukës, ndonjërës i ka burgosur dikë. Kisha serbe nuk është penduar kurrë, përkundrazi, ajo ka bekuar vrasësit.

Sot kryepopi i tyre merr guximin të sjellë me vete vandalë dhe provokojë në qendër të Tiranës. Nuk do të kishte asgjë të keqe të ftohej një serb i penduar, por ai erdhi për t' u krekosur, për të treguar se është patriot serb, jo për të treguar se është njeri në shërbim të zotit. Ai ofron bashkëjetesë me shqiptarët, vëllazërim-bashkim, pasi humbi Kosovën. Ai di shumë mirë ose duhet ta dijë se kishat ishin ilire dhe se morën krishterimin prej nesh. Ky pop në kundërshtim me mësimet krishtere, shpall Kosovën tokë të shenjtë serbe. Për një besimtar të moralshëm, vende të shenjta nuk mund të shpallen tokat e huaja, e aq më pak ato jashtë atij vendi ku ka vepruar profeti.

Sa për krahasim: edhe sot, 69 vite pas LDB, nëse hebrenjtë zënë një nazist gjerman, do ta arrestonin dhe, nuk do të toleronin kurrë aterrimin në tokën e tyre një gjerman që përkrah nazizmin. Ne 15 vite pas lufte, sillemi sikur me serbet të mos kishim luftuar, por sikur të kishim luajtur top.

Bashkëpunim po, por pasi të kenë kërkuar ndjesë, sepse ai që shpërfill tragjedinë e pësuar siç bëjmë ne, tragjedia mund t' i përsëritet. Nuk mund t' i falet asgjë një njeriu që nuk kërkon ndjesë.

Personalitete tona politike ishin ashtu siç jemi mësuar t' i shohim dhe përjetojmë: të nënshtruar para të huajve, pa marrë parasysh se a gjednen para një politikan të huaj apo para një fundamentalist fetar të huaj. Kjo dëshirë e sëmurë vetnënshtrimi dhe vetpërbuzje, ka nisur me Zogun e Serbisë dhe vazdhon akoma, sepse politikanët tanë janë të bindur se qëndrimi prej zvarraniku, u garanton pushtet deri në vdekje.

Ata ishin rreshtuar në reshtin e parë si nxënës të fillores dhe shenjtëronin Kishën Autoqefale Shqiptare me një zaptues nacionalist grek në krye dhe me një antikrisht fashist serb. Këta dy popë janë aq të krishterë sa ishte Hitleri socialist në partinë nacionalsocialiste. Ata janë fetar “par time”, pjesën tjetër i kushtojnë kombeve të tyre në realizimin e projekteve antishqiptare. Ata kultivojnë urrejtje kundër kombit shqiptar. Akt burrërie, për fat, tregoi një shqiptar: Ati Nikolla Marku braktisi ceremoninë e sakrilegjit mbi kishën shqiptare dhe damkosjen e saj. Ky qëndrim meriton respekt.

Fjalën kryesore në këtë sakrilegj kishte pasur kryepeshkopi i Kishës se Zaptuar Shqiptare, Janutallosi. Kjo tregon se ai si mysafir nuk respekton dinjitetin e kombit ku shërben. Kjo tregon se ai mund të ftojë kë të dojë dhe ndihet zot shtëpie në Shqipëri. Se sa dhembshuri ndien ai për shqiptarët, do ta kishte ftuar edhe Millosheviçin.

Edi Rama paska shpërthyer në fund duke i bërë të qartë se ai ka keqpërdorë mikpritjen. Fakti mirëpo është se ai nuk ka merituar fare mikpritje. Sali Berisha shprehej i ekzaltuar dhe në ekstazë në facebook:„Me kete rast te dashur miq le te shprehim ne urimin me te perzemert per vellezerit tane te besimit ortodoks dhe mirenjohjen tone te thelle per udheheqesit e ketij besimi dhe te gjithe ata qe ndihmuan ne ngritjen e ketij tempulli qe aq shume misheron vete jeten e Jezusit, Krishtit mbret. Gezuar!!“

Një ditë më vonë ja si shprehet Sali Berisha në facebook: ,”natyrisht denoj si deklaraten e Irinej, ketij armiku te eger te shqiptareve qe nuk duhej te ftohej kurresesi ne Tirane, ashtu dhe aktet provokuese te ulta te suites se huliganeve serb qe e shoqeronin ate.”

Armiku i egër ishte brenda edhe një ditë më herët kur ai ndjehej aq i lumtur dhe nuk kundërshtoi ftesën kur duhej, por kur nuk duhej. Ai është dashur të kthehet pas nga aeroporti "Nënë Tereza."

Ndoshta fjalimi i nacionalistit serb Irinej, përfundimisht u ka dhënë një leksion politikanëve shqiptar në Shqipëri, se duhet të kenë më shumë ndjeshmëri, më shumë takt kur ftojnë apo tolerojnë ftesa të personaliteteve serbe në Shqipëri. Dhe, duhet ta kenë të qartë se Serbinë e kanë fqinje, aq sa kanë edhe Bullgarinë.

Edhe një: nëse shkruan në bibël se mesha duhet të mbahet në greqisht, atëherë le të mbahet. Nëse nuk shkruan, atëherë shkuarja në kishë ku flitet në gjuhë të huaj, nuk ka as qëllime hyjnore, as qëllime fetare, por qëllime politike. Në shtëpitë e kultit ku flitet gjuha e huaj, nuk synohet devotshmëria fetare, por asimilimi në grek, turq apo arab. Nëse zoti paska dëshirë të flitet në objekte të kultit në gjuhë të huaja, atëherë ai nuk i ka shpallur ato religjione për shqiptarët, sepse nuk e ka parë të nevojshme se na duhen. Ai di shumë mirë se ne kuptojmë vetëm shqip.