Qeveria që numëron autobusë, Gazeta DITA, gazeta SOT

Këshilltari i Hashim Thaçit zoti Andri Nurellari kritikoi qëndrimet e mediave për eksodin dhe u përpoq ta mjegullojë aq shumë arsyen, të spekulojë me aq shumë pasion, sa dukej se nuk fliste për një ikje masive me motive konkrete, por se po fliste për turistët shqiptarë, që shkonin për ca ditë në fillim në Serbi për pushime, pastaj në Hungari dhe në fund në Austri, Zvicër apo Gjermani. Kur politikanët shqiptarë bëjnë gabime, mund të fajësohen gjithmonë edhe këshilltarët e tyre. Krejt rezonimi i tyre, krejt ligjërimi koncentrohet në një pikë: në shfajësimin e shefit që i shërbejnë. 

Fundi i fundit ata paguhen për ta mënjanuar dëmin nga shefi dhe mund të kuptohen, por nuk duhet të besohen. Ata nuk bëjnë asgjë tjetër pos me një oratori tjetër të shpjegojnë dhe interpretojnë se shefi tyre, është engjëll, kurse proletariati ka fajet, që nuk po mësohet të jetojë në mjerim edhe pse i stërvitur në mënyrë më të pashembullt në Europë. Në fakt ishte media që po brengosej për braktisjen kolektive të lagjeve apo fshatrave, por që Qeveria, ashtu si edhe e Serbisë dhe Hungarisë, ishte spektatore dhe merrej me numërimin e autobusëve dhe udhëtarëve. Qëndrimi i Hungarisë mund të kuptohet. 

Ajo shfrytëzon fonde nga BE për refugjatët dhe çdo refugjat i regjistruar atje, ndikon në rritje e buxhetit. Edhe sjellja e Serbisë mund të kuptohet: sa më shumë që zvogëlohet numri i shqiptarëve në Kosovë, aq më shumë rritet përqindja e serbëve, madje ata kanë edhe Ministri për Kthim, por jo ne. Çfarë na duhet neve Ministria e Kthimit kur kemi tepër shumë qytetarë, madje për të ngrënë edhe qentë?

Nuk ka asnjë dyshim se Hungaria dhe Serbia përfitojnë nga mërgimi i shqiptarëve, por nuk mund të kuptohet Qeveria e Kosovës. Ajo vështron autobusët në televizor dhe nuk merr masa konkrete. Qeveria e Kosovës nuk mund të fshihet pas lirisë dhe të drejtës së lëvizjes, sepse dihej se shqiptarët nuk po shkonin në Serbi për ta falënderuar Vuçiqin për empati apo pendim. Qeveria e Kosovës dinte se shqiptarët nuk bëjnë pushime dimërore në Hungari. Ajo dinte se ata nuk kishin mjaft lekë me vete për t' i vizituar kështjellat të stilit barok në Austri, e as nuk kishin lekë me vete për të marrë pjesë apo vizituar karnavalet gjermane. Ajo dinte se ata nuk po arratiseshin për të kremtuar festën e dashurisë diku jashtë vendit. 

Pra Qeveria e Kosovës dinte shumë mirë se ata po abuzonin në dalje, pa pasaporta apo me pasaporta serbe, se po abuzonin edhe me ligjin e azilit, që merret jo me varfërinë e njerëzve, por ka për detyrë të ndihmojë njerëzit jeta e të cilëve rrezikohet nga përndjekja e shtetit. Dhe, Qeveria e Kosovës, dinte se këta njerëz po nxirrnin fëmijët nga shkolla për t' i dërguar nëpër konvikte refugjatësh duke qenë të sigurt se pas disa muajve, do të dëbohen. Qeveria e Kosovës dinte madje edhe procedurën, edhe ligjin, edhe Konventën Gjenevës. Madje, për të qenë ironia më skandaloze dhe më qesharake, në Ministrinë e Kosovës ka edhe Zyrë për Migracion dhe Refugjatë, që do të duhej të shqyrtonte kërkesa të njerëzve të përndjekur. E si mos ta dinte kur zëvendëskryeministri, ministri i punëve të jashtme, ka përjetuar këtë procedurë. Qeveria e Kosovës dinte shumë mirë se me këtë kërcim në sistemin social perëndimor jo vetëm se dëmtohet imazhi i Kosovës i dëmtuar deri në palcë, por se mund të pengohet edhe pezullimi i vizave. E sot, sot vështirë të besohet se në këso kushte, shtetet e BE-së do të pajtoheshin me anulimin e vizave.

Sidoqoftë njerëzit po ikin dhe Qeveria ka probleme më të mëdha për të zgjidhur që i konvenojnë më shumë në hov e nxitim Serbisë, se sa Kosovës. Ajo ka mundur thjeshtë me një ligj, për situata të jashtëzakonshme të pengojë jo lëvizjen e qytetarëve, por lëvizjen e shoferëve të autobusëve: me arrest të përkohshëm shtëpiak. Ndoshta janë dhjetë, ndoshta njëzet, por për interesa nacionale, duhej bërë. Nuk është vetëm ky menefregizëm qeveritar, por vështirë të kuptohet apo shpjegohet se kush organizoi, kush qëndron prapa këtyre iluzioneve dhe pse kjo Qeveri nuk din asgjë për vlime të tilla në shoqëri. Pse Qeveria me gjithë atë strukturë adiministrative, policore publike dhe të fshehtë, nuk din gjë, ashtu si nuk din askush asgjë, kush përplasi Kosovën përtokë në vitin 2004 me shpërthimet shoviniste.

Po pse po ikin njerëzit? Arsyeja e parë mund të jetë kjo: shqiptarët që kanë dërguar para në shtëpi nga

Perëndimi, u janë shtuar obligimet e veta. Fëmijët u janë rritur dhe shumë prej tyre janë në studime. Ata duhet të ndihmojnë fëmijët e vet e jo të ushqejnë vëllezër me familje, që sorollaten poshtë e lartë, që edhe në moshën dyzetë vjeçare, nuk kanë punuar një muaj të plotë. 

E dyta, sipas Entit Statistikor gjerman, çmimet janë rritur për 25 për qind nga kalimi i markut në euro, por jo rrogat për 25, dmth. mundësia për të falur është zvogëluar. 

E treta, atyre që janë në Perëndim u kanë vdekur prindërit dhe nuk dërgojnë apo dërgojnë shumë më pak para për të mbajtur vëllezërit atje me familjet e tyre, që në shumë raste, nuk punojnë as tokën, që kanë, por kalojnë tërë kohën në fb. 

Këtë e dëshmon Sali Berisha me mbi një milion pëlqyes në fb nga diku 7 milion banorë, kurse kancelarja gjermane Merkel me 80 milion banorë, ka 994.949 pëlqyes. 

E katërta dhe më e keqja është se elita politike kosovare i ka grabitur të gjitha ëndërrat, të gjitha shpresat popullit. Nga keqqeverisja, nga nepotizmi, nga korrupsioni, krimi dhe zhvatja e parave publike, qytetarit të Kosovës nuk i ka mbetur shpresë tjetër, pos një energji e fundit për të kërkuar jetë më të mirë së paku për fëmijët e vet. Qytetarët e Kosovës janë lodhur me shtetin fisnor. Ata duan shtet të së drejtës jo të së zhdrejtës.

Kosova pas lufte ka krijuar aristokraci me karakter laperoz. Atje dinë të gjithë se janë zhdukur miliona gjatë shtrimit të autostradës, dinë të gjithë se ndërmarrjet janë shitur me çmime të ulëta, të gjithë njohin hajdutët, edhe mediat, por këtë nuk din vetëm gjykata, ku punojnë të zgjedhurit e politikanëve. 

Një vend që nuk ka gjykata të pavarura, nuk është vend demokratik, por anarki ose despotizëm. Atje pra dinë të gjithë se po vidhet, por askush nuk din ku përfunduan paratë e vjedhura. Dhe, në Kosovën e sotshme, aq sa më shumë vjedh një njeri, aq më shumë respektohet dhe aq më i paprekshëm është si për gjykatën kosovare, ashtu edhe për EULEXIN, që po zhvat tatimpaguesin perëndimor pa sjellë rezultate, që mund të arsyetonin praninë e tyre. 

Ata erdhën për të na mësuar si ndërtohet shteti, si duket i mësuam edhe ata si pasurohen njeriu brenda ditës. 

Se Kosova nuk është në gjendje normale psikike, tregon edhe protesta kundër një ministri serb për një mendim shovinist. Ata nuk treguan kurrë guxim dhe konsekuencë për të ndalaur shitjen e atyre pak ndërmarrjeve që kishte Kosova. Ata nuk rrëzuan asnjë ministër apo kryeministër, që vet e konsiderojnë hajdut apo kriminel. Ata lejojnë çdo gjë por nuk këmbëngulin për ta rrëzuar atë që dëmton qindra herë më shumë se sa mendimi i një serbi. Kjo domethënë se të keqen kolosale e meritojmë dhe e durojmë, por në pyetje është vetëm përkatësia kombëtare e keqbërësit.

Të gjitha përpjekjet për të shfajësuar politikanët kosovarë, janë të dëmshme, sepse ato shpërndajnë fajin, amnistojnë fajtorët dhe kështu bëhemi në bashkëfajtorë të krizës, rrjedhimisht pengojnë rrëzimin e kleptokracisë. Për mungesën e bukës në shtëpi, nuk mund të fajësohen fëmijët, por babai. Për mungesën e perspektivës në një vend, nuk mund të akuzohet populli, por politika. 

Politikanët, sepse ata paguhen prej popullit për ta përmirësuar gjendjen, jo për ta keqësuar atë. Politikanët shqiptarë në Kosovë interesin e vet personal e vejnë mbi atë të shtetit, interesin e familjes së vet, mbi interesin e popullit. Meqenëse është kështu dhe nuk mund të kundërshtohet, është qesharake kur hajdutët dhe politikucët i thonë popullit mos ik. E ku marrin këtë të drejtë morale ata që gjysmë viti vunë interesat partiake para atij të shtetit dhe popullit?

A ka dështuar shteti i Kosovës? Jo. Ai nuk ka qenë kurrë shtet. Për të dështuar duhet pikë së pari të ketë qenë shtet. Shteti erdhi në botë me gjakderdhje dhe prerje cezariane. Po rritet dhe edukohet nga hajdutët, arrivistët dhe zbrazet nga matrapazët. Kosova ka qenë autonomi dhe ka ngelur autonomi. Kosova është vendi i vetëm në Europë, ku politikanët e saj u drejtohen ambasadave si këshilltarëve dhe mburren me nënshtrimin e tyre. Elita politike shqiptare, qysh kur historia ka regjistruar pushtimet në ato troje, është bërë vasale për t' iu imponuar popullit. 

Ata mezi presin t' u vijë një politikan i huaj, t' i përkrah për bindjet e tyre me parulla populiste dhe ata shkojnë e falen në xhami, apo shkojnë në kishë dhe mburren se ishim krishterët e parë në Europë. Ata mezi presin të bëhen vasal. Nëse nuk u pranohet vasaliteti, ata bëhen armik edhe i mikut. 

Ky karakter i politikanit nuk vërehet diku tjetër në Ballkan. Madje as në Mal të Zi, as në Maqedoni. Ata kanë interesa nacionale, ne kemi interesa personale. Kosova po dështon në ndërtimin e shtetit vertikal dhe horizontal dhe kjo patologji, ka vetëm një diagnozë: meritokraci e paarsimuar sa duhet dhe si duhet. 

Dëshira e zjarrtë nuk mjafton për ndërtuar diçka, por profesionalizmi dhe idealizmi.

Pas çlirimit shpresonin të ktheheshin mërgimtarët nga Perëndimi për ta përjetuar ndërtimin e shtetit, që kishin ëndërruar. Jo vetëm se hoqën dorë përgjithmonë nga kthimi, por ata as nuk kuptojnë tallava-shtetin, që po ndërtohet. Sot po braktisin vendin edhe ata që kanë lindur pas luftës. Tani jo nga Millosehviqi, por nga politikanët shqiptarë...

Gazeta Dita Gazeta Sot