Prania-J.Volfgang fon Gëte-Gegenwart-Goethe

Çdo gjë paralajmëron ardhjen tënde! Shfaqet dielli rrëzëllor dhe ti pas tij, kështu shpresoj, së shpejti. Kur del përjashta në kopsht, atëherë je trëndafil ndër trëndafila, zambak ndër zambakë njëkohësisht. Kur ti lëvrin gjatë vallëzimit lëvrijnë të gjitha yjet me ty dhe rreth teje. Natë! Dhe kështu do t´ ishte natë! Ti ia tejkalon shkëlqimit të ëmbël dhe ngashënjyes të hënës. Ngashënjyese dhe ëmbëlake je ti. Dhe lulet, hëna dhe yjet përkulen, o Diell, vetëm para teje. Hej, Diell! Ji kështu edhe për mua, krijues i ditëve rrëzëllore! Jetë dhe përjetësi është kjo! Nga gjermanishtja Lis Bukuroca U publikua tek Gazeta Ndryshe Gegenwart Alles kündet dich an! Erscheinet die herrliche Sonne, Folgst du, so hoff ich es, bald. Trittst du im Garten hervor, So bist du die Rose der Rosen, Lilie der Lilien zugleich.  Wenn du im Tanze dich regst, So regen sich alle Gestirne Mit dir und um dich umher.  Nacht! und so wär es denn Nacht! Nun überscheinst du des Mondes Lieblichen, ladenden Glanz.  Ladend und lieblich bist du, Und Blumen, Mond und Gestirne Huldigen, Sonne, nur dir.  Sonne! so sei du auch mir Die Schöpferin herrlicher Tage; Leben und Ewigkeit ist's.