Në ditën e ngordhjes së Millosheviqit
Trupi i cofëtinës do të varroset ose në Serbi ose në Rusi
Në qelinë e tij dëgjonte muzikë. Kur nuk e bënte këtë, shikonte televizor. Përveç televizorit kishte në qelinë e tij edhe një vaskë, një vend për dush, një banjë, një tavolinë, një karrige, një makinë për kafe dhe një krevat. Në këtë qeli, me këto orendi, jetonte njeriu me zemër dhe mendje të sëmurë.
Se një ditë do të vdiste, e kanë ditur të gjithë, por se nuk do ta shohin duke u revoltuar ndaj dënimit të përjetshëm, këtë nuk e dashur askush jashtë Serbisë.
Bisha iku pa paguar dënimin, dhe për vdekjen e kësaj bishe, ngushëllime familjes i shprehu edhe kryetari “demokrat” i Serbisë Boris Tadiç. Kjo domethënë se do të kishte qenë krejt normale sikurse pas lufte kancelari i parë gjerman t´i shprehte ngushëllime familjes së Hitlerit. Këtu nuk mbaron.
Familja e kriminelit gjendet në Rusi se dhe kundër tyre ekzistojnë padi penale dhe kërkohen prej Interpolit. Kundër djalit të tij Marko qenka pezulluar akuza, pasi paditësi paska ndryshuar deklaratën, madje e paska tërhequr atë. Kundër Mirës, mirëpo, akuza ekziston akoma, dhe sigurisht se serbet në mënyrë të vet, nuk do ta ekzekutojnë këtë akuzë ose do ta anulojnë atë.
Ky kryekasap ishte nxënës i Çubrilloviçit, ekzekutor i ideve të tij dhe projektuesve tjerë para fashistë serb. Ky ishte përpjekur të realizojë ëndrrat e Akademisë Serbe dhe ishte frymëzuar prej saj
Ky shkatërroi dhe mbolli kudo mjerim. Shkatërroi qytete dhe prishi shtëpi. Vrau fëmijë e pleq. Dëboi çdo njeri që nuk i përshtatej në konceptin e Serbisë së tij etnikisht të pastërtë.
Trupi i cofëtinës do te të varroset ose në Serbi ose në Rusi. Serbia si gjithmonë me komplekse: ata nuk i besojnë autopsisë të mjekëve perëndimor, por mendojnë se misionarin e tyre e vranë apo e helmuan të tjerët dhe prandaj kanë vendosur të dërgojnë edhe mjek të vet. Ky mosbesim flet shumë për gjendjen shpirtërore të Serbisë.
Spekulimet nuk kanë të ndalur: i ati i tij qe varur; nëna e tij gjithashtu. A thua sa ka paguar kasapi për të marrë diçka për vetëvrasje?! Këtë do ta shohim pas autopsisë. Nëse nuk është vetëvrarë, atëherë e mori zoti ta dënojë atje, sepse drejtësia e tokës i dukej tepër e ngadalshme. Tadiç me ngushëllimet e tija dëshmoi se Millosheviçin nuk e konsideron kriminel lufte, por misionar serb....
Shkruar më 11.03.2006, ditën e ngordhjes apo vetngordhjes...
Shkruar më 11.03.2006, ditën e ngordhjes apo vetngordhjes...
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen