Ramush Haradinaj i deklaroi
Tegeespiegel- it gjerman, se "lindja
e një kombi, nuk është ecuri e lehtë!" Kuptohet kush ia shpërlau
trurin! Ai nuk vendosi të valojë " te
rrethi", edhe flamuri multietnik i shtetit multietnik, (më homogjen se sa
disa shtete rreth Kosovës), por hoqi vetëm atë të cilin kishte guxim për ta
hequr, por jo të serbëve në veri, që mbajnë qeverinë e tij vertikalisht.
Ramushi tha se me këtë flamur, synojmë njohjen. Thua se kusht për pranimi është
deshqiptarizimi i Kosovës.
Ai hoqi flamurin fal pushtetit
politik, por Kosova ka akoma qytetarë, që ndiejnë veten shqiptarë, si ka edhe
të tjerë, që ndihen serbë, romë, goranë, turq apo me kombësi kosovare.
Flamuri është pjesë e identitetit
social dhe nacional. Në asnjë vend të Perëndimi, nuk do të kishte heshtur
populli dhe largimin nuk do ta kishte marrë si ndërmarrje dhe ndërhyrje të
zakonshme, normale. Kosova ka shumë probleme, por flamuri është pjesë e
identitetit të tij dhe zbritja e tij, domethënë sulm, përbuzje dhe shpërfillje
arrogante e ndërgjegjes së popullit, e votuesit, i cili flamurin nuk konsideron
pengesë të shtetit, por vazhdimësi normale. Me flamurin multientik, nuk
identifikohen pikë së pari ata të cilëve u është kushtuar: pakicat!
Me serbet që kanë një vetëdije
shumë të madhe se sa përfaqësuesit e kombit kosovar, unifikimi nacional nuk
mund të arrihet kurrë. Nuk mjafton vetëm një flamur i ri për të krijuar një grup
të ri me një identitet të ri nacional. Atij i duhen edhe simbole tjera, shëmbëlltyra
historike dhe aktuale, bashkëveprimi dhe interesi përbashkët në një drejtim,
madje edhe identifikimi dhe krenaria me simbole të njëjta. Kishat serbe në
Kosovë nuk do të lejojnë kurrë që serbet e Kosovës të identifikohen me një
flamur, që është simbol i pavarësisë, i shkëputjes!
Lexoni këtë konstatim shumë
nervoz, plot mosdurim dhe për keqardhje të Arben Idrizit te gazetaexpress:
"Flamuri i
Shqipërisë te rrethi dhe flamuri i Serbisë në Graçanicë apo në veri të Kosovës,
aty ku duhej të ishte (vetëm) flamuri i Kosovës, janë shenjë se kurorëzimi i
vuajtjeve tona me pavarësinë e vendit është i pamjaftueshëm. Bile-bile, i
papranueshëm. Ne dhe ata nuk duam të jemi kosovarët. Ne dhe ata duam të jemi NE
dhe ATA. Ne dhe ata duam të jemi shqiptarët dhe serbët. Shqiptarët për
Shqipërinë dhe serbët për Serbinë. Shqipëria dhe Serbia. Shqipëria dhe Serbia e
tillë nuk janë për paqe, tolerancë dhe bashkëjetesë. Janë për dhunë, urrejtje
dhe spastrime."
E lexuat! Flamuri i Serbisë dhe i
shqiptarëve të Kosovës flasin për pamjaftueshmëri të shtetësisë. Domethënë
shqiptarët e Kosovës, që shqipe kanë gjuhë amtare dëshmojnë dashurinë ndaj
shtetit, vetëm kur emocionalisht braktisin një pjesë të identitetit të vet! Nuk
mbaron këtu, por flamuri shqiptar qenka edhe i papranueshëm, sepse përjetohet
si flamur imperialist! Pra, serbet dhe shqiptarët nuk lejuakan që banorët pa
identitet, të shndërrohen në kosovarë. E penguaka flamuri, sa serb, aq edhe ai
shqiptar. Shqipëria dhe Serbia paskan qëllime të njëjta: të mos lejojnë
shqiptarët e Kosovës të bëhen kosovarë!
Po cila është kërkesa? Për të kënaqur
serbet, shqiptarët duhet të dezertojnë në aspektin nacional dhe të krijojnë
kombin e ri shumetnik kosovar!!! Ai integrim sugjeron që shqiptarët e Luginës
të quajnë veten serb, ata të Maqedonisë maqedonas dhe ata të Malit të Zi,
malazias! Ne që jetojmë në Perëndim duhet të bazohemi në ato përkufizime të
gjenive të Kosovës dhe ta sllavizojmë veten në aspektin nacional sepse ashtu
rekomandojnë dhe përligjin shamanët e kombit të ri.
Sipas Arben Idrizit, Shqipëria
dhe Serbia ashtu siç janë, janë për luftë! Nëse Arbeni ka fakte se pjesa
dërmuese e qytetarëve të Kosovë në aspektin kombëtar ndihen kosovarë, jo
shqiptarë, atëherë ka të drejtë të refuzojë atë flamur dhe ta konsideroj si
rrezik për identitetin nacional, por nëse shumica ndihen shqiptarë, atëherë
është vetëm përpjekje për t' i imponuar shumicës
atë që vet konsideron të drejtë. Bota nuk funksionon ashtu, as demokracia, jo.
Demokracia lejon identitetin e ri nacional, kosovar në këtë rast, por ajo nuk
mund të ndalojë kontinuitetin nacional shqiptar. Identiteti nacional nuk është recetë
byreku, por vetëdije subjektive mbi vlerat vetjake nacionale. Ai nuk mund t’ i
imponohet askujt dhe nuk mund t’i ndryshohet askujt. Ai është i njëllojtë me
konvertimet fetare. E bëjnë ata që braktisin një fe apo që nuk kanë pasur fare!
Shteti i Kosovës nuk kremton shtetësinë
pa popull. Shteti është i popujve që jetojnë brenda saj. Nëse aty ka njerëz që ndihen shqiptarë, atëherë tok me flamurin e kosovarëve, duhet të jetë edhe ai
shqiptarëve, serbeve, turqve dhe romëve. Pra, i të gjithë atyre etnive, që
Kosovën trajtojnë si atdhe të vetin, por që nuk pranojnë komb të ri kosovar! Në
demokracia kjo nuk mund të ndalohet! Kombi kosovar nuk mund të ketë sukses,
sepse ai kërkon që njerëzit, të gjithë, si shqiptarët, ashtu edhe pakicat, të
braktisin identitetin e vet dhe pranojnë të riun, që ua kanë vizatuar njerëzit të
pa kënaqur me identitetin e vet!
------------
Nëse dëshironi të lexoni më shumë nga Lis Bukuroca, atëherë këtu mund të porosisni:
Kuptimi i jetës te amazon *, Kuptimi jetës te lulu **, Letër burrave (I )te amazon
Letër burrave (I) te lulu, Letër burrave (II) te amazon, Letër burrave (II) te lulu
Ngjyrat e dashurisë te amazon, roman vetëm për lexues të moshës madhore,
Ngjyrat e dashurisë te lulu, roman vetëm për lexues të moshës madhore,
Shtatë parimet e dashurisë, Hijedritat e jetës, Die Asylbewerber, komedi gjermanisht
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen