Nuk po të drejtohem me zoti “Kryeministër” apo “ekselencë”, as me “Ju”,
sepse se je vërtetë kryeministër, beson vetëm ti, për fat të keq tëndin dhe të
Kosovës! Se nuk je Kryeministër dinë edhe ata më shumë se shtatëdhjetë
ministra, zëvendësministra dhe zëvendës të zëvendësve. Të gjithë kanë kuptuar tashmë
se nuk ke asnjë autoritet në Qeveri. Thaçi bën po ato punë, që ka kryer si
Kryeministër, po ato që i ka ushtruar gjersa ishte Ministër i Punëve të jashtme.
Tani si kryetar përsëri vazhdon me të njëjtat kompetenca! Prandaj, tash e
tutje, respekti ndaj teje do të jetë vetëm një sjellje kurtuazie, një
lajkatari, por pas shpine, do të nxjerrin ty gjuhën.
Aty nga ora nëntë Petriti braktis spitalin me diagnozën në dorë se ka tumor
në atë senin. Specialisti ka caktuar takim me të nesër në orën tetë dhe duhet t’i
hiqet, ose shkurtohet gati krejt hashimi. Petriti me të arritur në shtëpi, nisë
të telefonojë miqtë e vet dhe në fund edhe të dashurën. Më shumë se shtatë nuk
i ka. Pasdreke telefonon shefin e repartit, ku
punonte dhe lut atë të sjellë miq me vete. Ai shef rastësisht quhet
Hashim dhe i premton, se do të sjellë diku gjashtëdhjetë e tre veta. E pse i
duhen atij këta njerëz? Ai ka vendosur sonte të martohet dhe pikë! Organizon
darkën në “Swiss Diamond” dhe e
dashura e tij shfaqet nuse e teletisur. Kur e pyesin të ftuarit Petritin, pse
kaq befasishëm dhe nxitueshëm, ai thotë:
“Të knaçna bile sonte, viç edhe ni herë!”
Petriti argëtohet tërë natën dhe të nesërmen, nxiton i përgjumur drejt
spitalit. Pak më vonë, nis operacioni. Gjersa ai ishte akoma nën anestezi, kryemjeku
urdhëron t’i hiqen edhe bolet, sepse, sipas njohurive të tija, prodhimi i
testosteroneve, pa veglën kryesore, do ta përplaste në depresion dhe do të
bënte nga Petriti i qetë, një njeri tejet agresiv dhe të parashikueshëm.
Ndoshta do të bënte edhe vetëvrasje. Pra,
Petriti hyri në sallën e operacionit kalavesh dhe del jo vetëm pa hashim, por
edhe pa bole.
Fundi i karrierës tënde politike do t’ i ngjajë asaj të daljes së Petritit dybydys
nga spitali. Ke edhe ndonjë ditë kohë të dalësh faqebardhë, siç dole pas
luftës!
Ti Ramush hyre në Qeveri burrë, i cili rrezatonte shpresa për një
riorientim të politikës, por sapo u shfaq sfida e parë, dështove dhe pranove rolin
e kajmekamit, të një administratori të kazasë, sepse shefi jot, Hashimi, kishte
zaptuar vendin e guvernatorit të vilajetit dhe kishte pranuar autoritetin e despotit,
Sulltan Ngucakeqit.
Ai nuk të përbuzi vetëm ty, por edhe qytetarët e vendit. Ti iu përgjigje si
dasmorëve Petriti, që ka ngelur pa hashim, por që do të vazhdojë të punojë në
një repart, ku shefi tij quhet Hashim. Përmendja e Skënderbeut nuk të bën të
madh. Ai këtë herë është vetëm sarkazëm! Dikur rrezikove edhe jetën, sot
rrezikove fytyrën, sedrën, dinjitetin nacional dhe atë të shtetit!
Çasti dhe vedni janë dy faktorë, që vendosin për udhëheqësit dhe për
madhështinë e tyre. Akoma nuk është vonë të hedhesh peshqirin dhe të refuzosh pozitën
e kajmekamit. Nëse nuk e bën, brenda disa muajve, do të të rrëzojë Hashimi, që
shkruhet me germë të madhe, por ti pastaj do ta shkruash vetëm me të vogël!
Viktimizmin tënd nesër, askush nuk do ta pranojë si qëndrim të moralshëm.
Ramush, nëse jep dorëheqje, në zgjedhjet e ardhshme, do të shpërblehesh me
vota dhe do të çmohet sjellja jote burrërore. Kështu si sillesh tani, si
shtiresh tani se je Kryeministër, do të kesh një vend mjeran në historinë
shqiptare. Nga heroi, në babaxhan!
Ramush, Erdogani nuk ka dashur kurrë t’i plotësojë kushtet për të hyrë në
BE. Atë çfarë nuk e dëshiron për Turqinë, nuk e dëshiron as për Kosovën, për Bosnjën,
Shqipërinë apo edhe për vendet tjera të Ballkanit. Ai nuk dëshiron një shtet të
madh pranë vete. Interesi tij dhe i Putinit, por edhe i Trumpit, është projekti
europian të dështojë dhe të shantazhojnë me shtetet kukulla në Ballkan.
Kapitullimi jot para Erdoganit, do të ndikojë që nesër në takime
ndërkombëtare, të shihesh si lodër e huaj, edhe atë pa alete, si Petriti. Në
kohën kur mosdurimi ndaj Erdoganit është vazhdimisht në rritje. Aq sa më shumë
të rritet ndikimi i një despoti, aq më larg Bashkësisë Europiane do të jetë
Kosova. Pasojat e shembjes së shtetit, do të ndjehen javëve të ardhshme. Nëse
vazhdon të mbetesh në pushtet, atëherë dëshmon me vepër se nuk njeh, se nuk
pranon dhe se nuk lufton për interesa nacionale, por vetëm për ato personale. Domethënë
nuk mund t’i rezistosh eksitimit, përndezjes, zjarrmisë kronike për pushtet.
Ramush, mos harro dasmën dhe braktisjen e spitalit! Ke akoma kohë të dalësh
kalavesh jashtë!
Leximi i Thaçit: Ramush, Hashimi të pranoi sepse të la në duar dy patate të
nxehta, me të cilat ti, pa ndihmën amerikane, digjesh! Trump duket se as që
interesohet për maskarallëqet e Prishtinës. Serbët dëshirojnë autonomi, që
shkel Kushtetutën. Kështu u kishte premtuar Hashimi, që nuk njeh kushtetutën,
përndryshe nuk do të ushtronte detyrat e njëjta në tre funksione. Autonomia
serbe do të jetë detyra e parë e rëndë,
të cilën nuk do të mundesh ta administrosh! Nuk ke mjaftë mysafirë për dasmë
dhe dështimi është i parashikueshëm.
E dyta: Sivjet do të nisin arrestimet. Ti me një Ministër të Punëve të
Brendshme duhet të zbatosh dhe përmbarosh kërkesat, që i ka ngritur në ligj
Hashimi. Ky do të jetë çasti, kur ti do të dalësh nga politika, mu si Petriti
nga spitali. I pa alete!
Kaq Ramush, nga një njeri që çmon sakrificën tënde dhe burrërinë në të
kaluarën dhe i cili trishtohet me gjendjen tënde mendore sot!
Nëse dëshironi të lexoni
më shumë nga Lis Bukuroca, atëherë këtu mund të porosisni Letër
burrave, romanin: Ngjyrat e dashurisë me Kanunin Erotik, ose
përmbledhjen me poezi: Hijedritat e jetës.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen