Edhe pse është normale të gjenden njerëz që krenohem me vetveten, njerëz që kanë pikëpamje optimiste për aftësitë e veta dhe që mendojnë se janë të aftë për çdo gjë, ndonjëherë nuk është edhe aq e lehtë të kuptohen, a janë megalomanë apo jo. Një tregues i megalomanisë është posedimi i një vetëvlerësimi të lartë, i cili shoqërohet me refuzim ose përbuzjen e njerëzve rreth tyre, sepse i konsiderojnë ata inferiorë.
Megalomania është një sëmundje mendore, një simptomë e çrregullimit të personalitetit narcisist. Megjithatë, për të kuptuar nëse një person shfaq iluzionet e madhështisë si pasojë e një çrregullimi, vëmendje e mëtejshme duhet t'i kushtohet pasjes apo jo të ideve delirante, d.m.th. nëse a përjeton fantazi të rëndësisë së madhe dhe plotfuqishmërisë, që e bëjnë atë të besojë se është më i miri.
Personalitete historike si Napoleon Bonaparti, Adolf Hitleri, Jozef Stalini apo Mao Ce Duni janë njerëz të cilëve u atribuohen tipare të megalomanisë dhe narcisizmit, që i shtynë disa prej tyre të mendojnë për asgjë më pak sesa dominimin e botës.
7 tiparet me të cilat mund të njihen megalomanët
- Ata janë jashtëzakonisht mendjemëdhenj. Ata mendojnë se prania e tyre në çdo takim ka një rëndësi jashtëzakonisht të madhe.
- Ata sillen thua se janë të gjithëfuqishëm dhe u pëlqen të demonstrojnë aftësitë e tyre për t'u krekosur para atyre që i rrethojnë.
- Ata e konsiderojnë veten të pathyeshëm dhe të aftë për të zgjidhur çdo problem që lind.
- Ata janë të aftë para së gjithash për të fituar pushtet, dhe këtu bën pjesë manipulimi i të tjerëve.
- Ata zakonisht nuk mësojnë nga gabimet e veta dhe për këtë arsye përvoja nuk do t'i pengojë të përsërisin gabimet.
- Ata kanë një bindje narcisiste dhe të idealizuar për veten.
- Ata shikojnë si reagojnë të tjerët ndaj asaj që bëjnë ose thonë. Kur ata refuzohen nga të tjerët për sjelljen e tyre të papërshtatshme, ata mendojnë se problemi qëndron tek ata që nuk i duan, jo te vetvetja.
Vetëbesimi i ndihmuar nga një ego jashtëzakonisht e mbivlerësuar dhe e ushqyer nga një kompleks i mprehtë epërsie, i bën ata të përbuzin gjithçka që nuk ka lidhje me ta.
Çfarë fshihet pas personalitetit të një megalomani?
Megalomani refuzon të pranojë se brenda tij fshihet një njeri i frikësuar, me shumë komplekse dhe pa dashuri. Për shkak të kësaj, ai përdor agresionin verbal ose imponimin e plotfuqishmërisë së tij të rreme si një mekanizëm mbrojtës.
Në anën tjetër, nga frika se mos e tejkalon dikush, ai tall këdo që e bën të ndihet i kërcënuar, duke dëmtuar ata që i sheh si kërcënim për egon e tij. Megjithatë, pas kësaj maske fshihet një person i mbushur me pasiguri dhe me një ndjenjë paaftësie, në përpjekje të vazhdueshme për t’u mos shfaqur i lëndueshëm para të tjerëve.
Gjatë përpjekjes për të theksuar aftësitë dhe për të dramatizuar sukseset e veta, megalomani shfaq, pa e pretenduar, vetëbesim të ulët dhe një aftësi të dobët për t’u përballur me zhgënjimin.
Arroganca dhe sjellja poshtëruese ndaj të tjerëve ndikon në vetminë e tyre të madhe, sepse zakonisht nuk pranohet nga të tjerët.
Ndonjëherë është ai që izolohet; ndjenja e tij e epërsisë e mban atë të distancuar nga ata që i konsideron inferiorë. Tani, kjo vetmi, e jashtme dhe e vetë-imponuar, krijon një ndjenjë të fortë zbrazëtie emocionale, e cila mund të përkeqësojë më tej shqetësimin dhe t’ia rrisë patologjinë.
Nga gjermanishtja Lis Bukuroca
Llojet e çrregullimit të personalitetit narcisist (Psikologji 14)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen