Fletërrufe *

»Ai pe ngon grujën«
»Ai dëgjon gruan« e vet pa pikë turpi
Merreni me mend këtë shkelje zakoni
Merreni me mend ju lutem: Gruan e vet dëgjon ai
Mozomakeq
Çfarë zhgënjimi për fisin!

Il écoute sa femme! Është dashuri e bashkëpërgjegjësi
Ascolta sua moglie! Është dashuri e bashkëndijesi
Er hört auf seine Frau! Është dashuri e bashkëpunim
Ata dëgjojnë njëri tjetrin
Ata thurin dashurinë, afshin e ngashërimin
Dhe, dëgjojnë zemrat e tyre ditën dhe natën

Mirëpo,
»Ai dëgjon gruan!« e vet është marre
Aty këtu edhe kundërvajtje!

(Dëgjo gratë tjera!
Apo gratë e huaja
Apo të parën, që takon në rrugë me taka të larta
Apo të dytën, të tretën me fustan të shkurtër e buzë të kuqe
Nuk është me rëndësi cilën
Jo tënden
Jo atë, që solle në shtëpi
Që braktisi vatrën...

S’ e jep burrëria!

Shtype, nuk ka nga t’ ia mbajë
E ke zënë pisk
Dhe ngriti pusi në shtëpinë tënde
Rrëno ditën
E ndërto natën, mburracak i dheut!)

»Ai dëgjon gruan« përkthehet:
Mungesë potence
Mungesë guximi
Ose shkurt e shqip: nënshtrim
Jo empati, jo përputhje!

Ai shtypi,
Ai shtypi e përbuzi gruan ditën
Ashtu si shtyp njeriu i pashpirt
Ashtu si shtyp njeriu i pamëshirë
Ashtu si shtyp impotenti nga frika e madhe
Por, vetëm në prani të tjerëve
Në shtëpi
Dhe vende publike
Kur ishin vet, mërrolët e grushtet nuk kishin kuptim

Shante ditën trimi
E pajtohej pakëz natën, tinëz
Pasi lëshonte perdet
Pasi mbyllte derën
Kur nuk e shihte njeri
Kështu e lavdëronin ata
Ata që nuk duhet t’ i dëgjonte
Ata që mbillnin hipokrizi
E korrnin hipokrit
Sepse për disa
Për disa dashuria është mëkat
Vrasja në lule të ballit nder
Ja pse ai nuk jetoi jetën e vet
Sepse ai jetoi jetën e huaj
Jetën tashmë të jetuar: të përdorur, të harxhuar
Dhe është shpirti i huaj në trupin e vet
Ai është koha e kryer
Ose, e kryera e thjeshtë në fletërrufe!




Fletëshërbim

»Flokëgjatë e mendjeshkurtër«
janë ato,
tha mendjegjati

Thua se burrat ishin tullacë
Thua se gratë kishin vetëm flokë në kokë
Thua se mendjegjati nuk kishte lindur nga nëna
Thua se mendjegjati ishte shumuar me ndarje
Thua se u lind vetëm nga i ati me mendje të gjatë disa metra pas vete...

»Flokëgjatë e mendjeshkurtër«
janë ato,
tha mendjegjati
dhe, na shau Nënën!





* I kushtohet një çifti të dashuruar, që u shkurorëzua pas pesë muajve, jo nga mungesa e dashurisë, por nga trysnia dhe intrigat, sepse dashuria e tyre ishte tepër e madhe, turpshëm e madhe për rrethin...