1. Shumicës, kur na lexohen emrat dhe mbiemrat, askujt në botë, nuk do t’i
shkonte mendja, se jemi ata, që ne mendojmë se jemi: shqiptarë. Emra të huaj ka
edhe te kombet tjera, por tepër rrallë, mbiemra. Mbiemri flet për origjinën.
Emri për botëkuptimin dhe nivelin e dijes së prindërve në një kohë të caktuar,
por më vonë, për identitetin! Para se të zbulojmë ndikimet e shqipes në gjuhë
të huaja, ose krahas atyre përkushtimeve, të zbulojmë vetveten, kush jemi, por
mbi të gjitha, kush dëshirojmë të dukemi. Identiteti i njeriut nuk përcaktohet
vetëm nga gjaku, por kryesisht nga identiteti kulturor dhe veprimtaria. Nëse
një njeri i madh me origjinë shqiptare, ka dhënë kontribut për një vend tjetër
dhe me angazhimin e tij, ka bërë emër, por në anën tjetër ka shpërfillur
identitetin e vet kulturor - ishte e drejtë e tij, të bëhet siç i
pëlqente-, ne, nuk kemi asnjë motiv të shëndoshë, asnjë të drejtë morale, të
krekosemi me veprimtarinë e tij. Sepse, gjersa ne mburremi me suksesin e tij,
në të njëjtën kohë, duartrokasim dezertimin e tij nacional .
Do t ‘ishte shumë më vetëdijësuese, më iluministe, më rilindëse, sikur të zbulonim vetveten: Shumica e emrave dhe mbiemrave tanë, nuk dëftojnë përkatësinë tonë etnike, por dëshmojnë, kryesisht, koloni e kujt ishim! Natyrisht, edhe këtu vlen autonomia vetjake, liria e individit, për të qenë ai, që mendon se duhet të jetë, por, për t’u bërë ata që dëshirojmë, duhet bashkuar dhe ndërlidhur, elementët përbërës, që ndërtojnë identitetin e njeriut!
Do t ‘ishte shumë më vetëdijësuese, më iluministe, më rilindëse, sikur të zbulonim vetveten: Shumica e emrave dhe mbiemrave tanë, nuk dëftojnë përkatësinë tonë etnike, por dëshmojnë, kryesisht, koloni e kujt ishim! Natyrisht, edhe këtu vlen autonomia vetjake, liria e individit, për të qenë ai, që mendon se duhet të jetë, por, për t’u bërë ata që dëshirojmë, duhet bashkuar dhe ndërlidhur, elementët përbërës, që ndërtojnë identitetin e njeriut!
2. Quajnë Perëndimin të
degjeneruar, pse garanton me ligj të drejtat dhe liritë e individit. Pra,
shajnë atë sferë kulturore dhe politike, ku një politikan hajdut dhe i
pamoralshëm, popujt e „degjeneruar“, e rrëzojnë brenda orëve, ose ditës. Në
anën tjetër, ata që besojnë se janë pjesë e një populli me moral të lartë,
(besojnë, nuk d.m.th. se janë, por njeriu beson atë që i pëlqen, atë që nuk
kërkon shumë përpjekje mendore, jo atë që është e vërtetë), durojnë të
udhëhiqen nga njerëz hajdutë, vulgarë, të panjerëzishëm dhe tej për tej
mashtrues. Kush është i pamoralshëm këtu? Ai që duron të udhëhiqet nga
imoraliteti dhe krimi apo ai që i rrëzon? Kush është i degjeneruar? Ai që mbron Kushtetutën e
vendit apo ai që e shpërfill dhe lufton liritë dhe të drejtat e njeriut? Ai që
pranon lirinë e tjetrit apo ai që i ka vënë vetes detyrë mbi detyra, të bëjë
botën mu si i pëlqen atij? Ky njeri ka vërtetë një problem të madh: me
vetveten! Me praninë e shumëllojshmërisë në jetë dhe me pranimin e tyre!
3. „Pse e bllokove për
sharje, e nuk e shave edhe ti... ai është intelektual?“
Ai më cenoi dinjitetin
dhe duke më sharë, tregoi se vetë, nuk kishte dinjitet! Si ta shajë, ku ta shajë
dhe a mund të shahet një njeri, për diçka që nuk ka, vlera morale. Për diçka që
nuk posedon, sedër! Për diçka që nuk njeh, dinjitetin?! Po të veproja, si ai,
atëherë ai do të vlerësonte sjelljen e tij, si normale. Sharjen do ta kishte
marrë si kompliment, sepse zhvillohet në ambienti e tij, ku ndihet në shtëpi
dhe kur t‘isha sjellë si ai, do të kishte të drejtë të supozonte, se e
konsideroja të ndërgjegjshëm në përmasat e tij. Me fjalë, ai dëshmoi se kishte
tru pasiv, që shërbehet me klishe dhe se i mungonte edukata themelore, ndoshta
pa fajin e tij, por të prindërve, ose të shkollës, e unë nuk dija, kush e
kishte dëmtuar aq rëndë dhe kush meritonte kritikë, sepse ai kishte mbaruar
studimet, por nuk kishte mësuar kurrë!
Çdo mendim mund të vihet
në dyshim, por jo të ofendohet njeriu, pse nuk mendon, si na pëlqen neve! Fundi
i fundit, fshirja i hedh në boshësi, ku nuk duhet as ndërgjeshmëria, as
dinjiteti, kurse bllokimi, e hedh në mosqenie dhe çfarë nuk ekziston, nuk mund
as të qortohet, as të shahet! Kjo ishte arsyeja pse nuk e shava, si priste ai,
dhe, mosimitimi, ishte dënimi më i madh, që mund t’i bëhet rrugaçit me diplomë
fakulteti, sepse, kur na lehin qentë pas, nuk ndalemi për të lehur, por pas
shpërfilljes, qeni ulë bishtin, qetësohet, ndërkaq, me bllokimin, ai
intelektual i vetëquajtur, kthehet në mosekzistencë, aty ku ishte, para se të
shfaqej dhe ku duhet të mbetet përgjithmonë!
4. Ata që nuk i duan
vlerat morale të Europës, le të dalin në rrugë dhe kundërshtojnë këtë qytetërim
të "degjeneruar" dhe le të kërkojnë nga qeveria, të anulojë të gjitha
ligjet, që bien në kundërshtim me bindjet e tyre. Le të kërkojnë nga
qeveria të distancohet nga synimet për të hequr vizat, ose për aderim në BE,
sepse ne, nuk duam të bëhemi të pamoralshëm si ata! Homoseksualët kërkuan
tolerancë, le të dalin tani homofobët dhe le të mbrojnë moralin e madh autokton!
Le të protestojnë kundër Amerikës dhe kundër Europës, sepse po dëshirojnë të
shkatërrojnë moralin e madh shqiptar! Bëhuni burra dhe tregoni qëndrimet, siç e
bënë homoseksualët. Nëse nuk e bëni, jeni më pak burra se ata!
------
Nëse dëshironi të lexoni më shumë nga Lis Bukuroca, mund të porositen këta libra:
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen