Jemi bërë për gaz, gazeta DITA

Jemi bërë gaz i botës. Gazuam: i quajmë tradhtarë politikanët, pastaj u ndërtojmë përmendore. E quajmë tradhtar, pastaj e bëjmë dhe e durojmë si Kryeministër. I quajnë kontrabandistë, hajna, gjenden nën hetime për korrupsion, pastaj i emërojnë ministra. S'u skuqet fytyra dhe Kosovës ia morën fytyrën.

Asnjë nuk është dënuar për tradhti, edhe pse herë pas here lexohen emrat e tyre. Asnjë politikan nuk është dënuar për abuzim me detyrën dhe pasurimin e padrejtë. Edhe pse të gjithë njohim emrat e tyre dhe dëmet e shkaktuara. Po futen nëpër ministri mjeran, po dalin milionerë. Kështu nuk ndërtohet dhe qeveriset shteti, kështu funksionojnë bandat e organizuara kriminele. Ashtu si po pasurohet politikanët e Kosovës, ashtu janë pasuruar bosët e Mafias, Ndragetës dhe Cosa Nostras.

Populli po ikën si në kohën e Millosheviçit, sepse tani nuk shfrytëzohet nga pushtuesi, por nga njerëzit që ka votuar. Në Kosovë nuk ka kulturë demokratike, por mllef, manipulim i ndërsjellë dhe meritokracia po kërkon dhe merr dëmshpërblim nga populli. Mbetet të përkulemi para atyre që dhanë jetën për Kosovën, para atyre që luftuan por nuk i morën gjë Kosovës, por jo para këtyre që sollën Kosovën në këtë gjendje. Lakmia për pushtet dhe pasurim, po shkatërron veprën e tyre.

Kosova po dergjet nga plagët, që ia ka shkaktuar vetes. Për t' u bërë Kosova shtet ligjor, pikë së pari duhet të nxjerrë në gjyq liderët e partive. Të gjithë, dhe, edhe nëse ekzistojnë dyshime të bazuara, që nuk mund të provohen, t'u ndalohet veprimtaria politike. Njerëzit e dyshimtë, me njolla, mund të bëhen kryetar nëpër klube private, shoqata, por jo ministra e kryeministër. Gazuam dhe do të vazhdojmë të gazojmë, si asnjë komb tjetër në Europë.

Dhe tani mund të thuhet se kemi gati Qeveri perfekte, por i mungon vetëm pak për t' u quajtur e tillë: Thaçi krijon gjykatën për ta gjykuar veten dhe gjendet nën hetime. Sikur të ishte burrë, siç ishte dikur, do të refuzonte çdo pozitë derisa të shpallet i pafajshëm: nga dashuria për atdheun. Nga dashuria për imazhin e vendit për të cilën ishte i gatshëm ta japë jetën, e sot, sot nuk është në gjendje të japë një karrige, nëse nuk i premtohet dhe garantohet tjetra. Pas këtij akti, është e rekomandueshme t' i pengohet posti i kryetarit. Kosovës i duhet një kryetar me dinjitet, me sedër, i pa damkosur, që e nderon edhe bota e jashtme, nëpërmjet tij, edhe popullin e Kosovës, por jo një që mund të izolohet.

Kryeministri u stigmatizua si tradhtar. Ai në mes të tjerash publikisht pat përligjur pezullimin e autonomisë duke i shërbyer politikës së Millosheviçit, dhe ky i njollosur, jo se nuk pendohet për të kaluarën, por mburret. Jo vetëm se mburret, por edhe bëhet Kryeministër me ndihmën e ish-drejtorit politik të UÇK-së, Hashim Thaçi. Se Hashimi pajtohet me të gjithë, është qëndrim human, social. Të falen njerëzit, e rekomandojnë edhe psikologët sepse çlirohemi nga urrjetja, por askush në botë, nuk këshillon shpërblimin e të pa penduarit. Edhe sikur të mos ishte akuzuar publikisht për tradhti, për të qenë nisur hetimet për abuzim detyrë gjersa mbante postin e kryetarit të Prishtinës. A ishte vërtetë tradhtar apo oportunist si elita komuniste kosovare, që ishte vëzhguese e dëbimit të shqiptarëve në Turqi në kohën e Titos, mund ta thojë një gjykatë, por me këto dyshime, nuk duhej të bëhej Kryeministër. Ndoshta ai edhe mund ta krahasojë veten me vezirët shqiptarë, që mburreshin me karrierën, por gjuha e tyre amtare ishte e ndaluar në Perandorinë Osmane.

Tjetri, Ferid Agani, bëhet ministër dhe gjersa ushtron këtë detyrë fisnike në Qeverinë tragjikomike apo tallavaqeverinë, kundër tij bëhen hetime për korrupsion. Mirëpo, për t' u quajtur kjo Qeveri e përkryer, do t' ishte mirë që Kallashi të bëhet ministre e Arsimit, Kulturës dhe Shkencës, kurse një mafioz, që ka pasur sukses në distribucionin e drogës, Ministër i Punëve të Brendshme.

Pastaj shtiremi se po çuditemi me emigrimin. Ata që ikin kanë humbur shpresat se politikanët shqiptarë punojnë për interesin e popullit. Krejt populli është i bindur se politikanët tanë janë hajdutë dhe punojnë vetëm për interesat e tyre. Ky është vetëm fillimi i emigrimit. Me hyrjen në BE, do të ikin së paku gjysma. Gjatë robërisë kemi ikur nga pushtuesi, sot ikim në numër më të madh nga pushteti jonë. Popujt e vegjel me ekonomi të pa zhvilluar, nëse duhet të bëjnë milionerë politikanët e vet, siç po bëjmë ne, atëherë ata duhet të jetojnë në varfëri. Por meqenëse është reaksion natyror kërkimi i rrugëdaljes nga mjerimi, arratia është e vetmja shpresë ose iluzion. Popujt zakonisht ikin kur bien në rezignim dhe kur nuk shohin më udhëheqës, që meriton t' i bashkëngjiten për të rrëzuar idiokracinë dhe meritokracinë.

Ata që kanë menduar se do të jetojmë më mirë, ishin idealistë. Ata që besojnë se me këta politikanë në Kosovë do të bëhet më mirë, ata u besojnë ëndërrave dhe fatit të shpjeguar në filxhanë të kafesë. Se apo ikin njerëzit nga Millosheviçi, Hashimi apo Mustafa, nuk ndryshon aspak faktin se pasoja do të jenë të njëjta.

Kur në Kosovë po lulëzonte krimi, korrupsioni, vrasjet dhe vjedhja e shtetit, Rexhep Qosja merrej me Sali Berishën dhe para hunde, nuk perceptonte se shteti po degjenerohej, se patriotët po luftonin për vete, jo për shtetin. Tani Qosja na shfaqet për gjynah, si një vogëlush naiv, i cili qenka zhgënjyer nga baba dimri dhe ndjehet i tmerruar. Fakt është se Qosja nuk ka përkrahur njerëzit e dijshëm por meritokratët. Kjo gjendje e sotshme ka mundur edhe të imagjinohet. Kjo gjendje ka mundur të merret me mend sepse edhe komunizmi u mundua në bazë të meritave në të kaluarën, ta dominojë dhe sundojë të ardhshmen. Tani nuk duhet askush të tmerrohet, por le të përshëndeten në mes vete, gjersa braktisin Kosovën dhe gjersa kuadrot e Millosheviçit rimarrin pushtetin.

Sidoqoftë Kosova dhe populli shqiptar ka para vete edhe disa filma që do të xhirohen së shpejti. Një ditë do të lexojmë se prokuroria ka dërguar thirrje Ferid Aganit për ta marrë në pyetje. Ai do të shkojë atje me makinën e shtetit dhe shoferin dhe kur do të dalë jashtë, do të pohojë i buzëqeshur: ” “Isha në polici për intervistë” dhe populli do të mendojë se nuk ka asgjë të keqe nga kjo vizitë, sepse policët janë gazetarë!

Skena të tilla, ku politikani shkon në polici si i dyshuar dhe kthehet në Ministri, nuk janë parë as në filmat që xhirohen në Korleone. Një ditë do të shohim edhe Hashim Thaçin ulur në bankën e të akuzuarve, jo për vjedhje, që mund të konsiderohet vepër atdhetare në Kosovë, por për nxjerrje dhe shitje të organeve. Nuk do të shkruhet se akuzohet vetëm Hashim Thaçi, por Ministri i Punëve të Jashtme të Kosovës. Mund të merret me mend se ato akuza janë pjellë e fantazisë të shërbimeve sekrete serbe dhe Thaçi nga Gjykata, do kthehet drejtë e në Ministri, ku do ta presë Isa Mustafa dhe Ferid Agani, natyrisht nëse prokuroria pezullon hetimet kundër tyre.

Kur lexohet dhe shikohet se në Gjermani politikani detyrohet të japë dorëheqje për plagjiaturë, atëherë kuptohet shekulli në të cilin jetojmë si popull. Nëse përjashtojmë prodhimet industriale të këtij shekulli, atëherë parimet tona, mendësia fisnore, jeta dhe qëndrimet ndaj shtetit, do të na përjashtonin nga kalendari perëndimor dhe përplasnin në kalendarin real kosovar: 15.12.1914 dhe mund të takonim Esat Pashën, Fan Nolin, Ceno Kryeziun, Ahmet Zogun dhe përsëri Serbinë.

Nëse një shtet nuk ka fuqi dhe guxim për ta gjykuar krimin dhe tradhtinë, do t' i përsëriten prej dekade në dekadë dhe prej shekulli në shekull.

Gazeta DITA