Lis Bukuroca : Si të ikim jashtë, Zëri

1. Ish vendet komuniste, me demokratizimin, iu veshën punës duke u përpjekur për ta rifituar kohën e humbur. E ne?

Si ta ndryshojmë gjuhën

Si ta ndryshojmë kombin

Si ta ndryshojmë historinë

Si t'u ndërtojmë përmendore tradhtarëve

Si të shpallim tradhtarë

Si të vrasim e të mos zihemi

Si të bëhemi më fetar

Si të vjedhim më shumë

Si të doktorojmë më shpejtë

Si të blejmë diploma më lirë

Si të korruptojmë e korruptohemi

Si t'u ikim tatimeve

Si t'i heqim vizat

dhe në fund pasoja e domosdoshme e rezultatit, që shihej në ardhje dhe u kristalizua:

Si të ikim sa më shpejtë jashtë vendit?

2. Debati është i mundur, kur dy apo disa veta janë autorë të mendimit dhe fjalës. Nëse njëri apo disa janë besimtarë, me bindje fikse, debati është i pamundur, sepse mungon autori i mendimit dhe fjalës. Ai i dhuron mendimit të besuar vetëm zërin.

Në rast të tillë, kemi disa subjekte të lira që përpiqen ta gjejnë të vërtetën dhe në anën tjetër, disa sub-subjekte të teledirigjuara ( individualitet i humbur), që përpiqen të dëshmojnë se e vërteta është gjetur, se duhet vetëm besuar dhe se përparimi, arrin vetëm duke iu nënshtruar bindjeve të memorizuara, edhe atë, pa shtruar pyetje!

Aty ku ndalohet pyetja, ndalohet shumësia e ideve. Aty ku ndalohet ai pluralitet, aty ndalohet përparimi! Vetëm liria e fjalës, garanton lirinë e të vepruarit. Vetëm liria e të vepruarit prodhon subjekte origjinale dhe është bartëse kryesore e përparimit njerëzor! E kundërta prodhon kopje, që përsëriten prej shekulli në shekull! Debati me bindje dhe për bindje, është humbje kohe!

3. Ditën e sulmit terrorist islamist në Berlin një gjerman shkruante: " Me një kamion të pshurrtë dhe disa të vrarë, nuk mund të na impresiononi. Në dy luftërat botërore Berlini ka palosur kufomat një mbi një. Sot u mbyll Sheshi i Krishtlindjeve, por nesër do të vazhdojmë me kremtimin...!"

4. Duket se neve demokracia nuk na mbush mend. Ne kemi probleme me lirinë. Ne jemi në gjendje ta humbim atë, duke menduar se po e jetojmë. Liria kërkon përgjegjësi të madhe. Më shumë se sa diktatura: Emancipim! Dije! Iluminizëm! Demokracia kërkon të bëhesh autor i jetës, jo vetëm subjekt i saj. Jemi mësuar me llos pas shpine dhe kemi respekt vetëm ndaj tij! Nëse shtetet tona edhe 20 vite mbeten të tilla, atëherë nuk jemi popull i ngritur, nuk jemi të vetëdijesuar, nuk lexojmë, nuk mësojmë, nuk kuptojmë as demokracinë, as liritë dhe të drejta e njeriut, as nuk do të respektojmë ligje, sepse ne kemi kushtetuta privat në shtëpi, që rrëzojnë atë publike sipas nevojës! Kjo na bën popull antikushtetues!

Pra, nëse mbetemi tutje në këtë derexhe, nuk kanë faj vetëm politikanët, por prapambetja e përgjithshme kolektive. Për popuj të tillë, demokracia është problem i madh. Ata, për fat të keq, duket se mund t'i mbushë mend vetëm diktatura!

LIBRA NGA LIS BUKUROCA TEK AMAZON