Lumturia - Jorge Luis Borges
Kush përqafon një grua është Adami. Gruaja është Eva.
Gjithçka ndodh për herë të parë.
Unë pashë diçka të bardhë në qiell.
Më thonë se është hëna, por
çfarë mund të bëj unë me një fjalë dhe me një mitologji?
Pemët më ngjallin pak frikë. Ato janë aq të bukura.
Librat e bibliotekës janë pa shkronja. Kur i hap, ato shfaqen.
Duke shfletuar atlasin, ravijëzoj formën e Sumatrës.
Kush ndez një shkrepëse në terr, është duke shpikur zjarrin.
Në pasqyrë është një tjetër që përgjon.
Kush shikon detin, e sheh Anglinë.
Kush shqipton një varg nga Lilienkron merr pjesë në betejë.
Kam parë ëndërr Kartagjenën dhe legjionet që shkretuan Kartagjenën.
Kam parë ëndërr shpatën dhe peshoren.
Lëvduar qoftë dashuria në të cilën nuk ka as pronar dhe as të pronësuar, por të dy e dhurojnë vetveten.
Lëvduar qoftë makthi që na zbulon se mund ta krijojmë ferrin.
Kush zbret në një lum, zbret në Gang.
Kush shikon një orë rëre, sheh shpërbërjen e një perandorie.
Kush përdor një thikë, parashikon vdekjen e Cezarit.
Kush fle, është të gjithë njerëzit.
Kush zbret në një lum, zbret në Gang.
Kush shikon një orë rëre, sheh shpërbërjen e një perandorie.
Kush përdor një thikë, parashikon vdekjen e Cezarit.
Kush fle, është të gjithë njerëzit.
Në shkretëtirë pashë unë Sfinksin e ri të sapo skalitur.
Nuk ka asgjë të lashtë nën diell.
Gjithçka ndodh për herë të parë, por në një mënyrë të përjetshme.
Kush i lexon fjalët e mia, është duke shpikur ato.
Nuk ka asgjë të lashtë nën diell.
Gjithçka ndodh për herë të parë, por në një mënyrë të përjetshme.
Kush i lexon fjalët e mia, është duke shpikur ato.
Nga frëngjishtja Lis Bukuroca
Le bonheur
Celui qui embrasse une femme est Adam. La femme est Eve.
Tout se passe pour la première fois.
J’ai vu une chose blanche dans le ciel. On me dit que c’est la lune, mais
que puis-je faire avec un mot et une mythologie?
Les arbres me font peur. Ils sont si beaux.
Les animaux tranquilles s’approchent pour que je dise leur nom.
Les livres de la bibliothèque n’ont pas de lettres. Quand je les ouvre, elles surgissent.
Parcourant l’atlas je projette la forme de Sumatra.
Celui qui brûle une allumette dans le noir est en train d’inventer le feu.
Dans le miroir, il y a un autre qui guette.
Celui qui regarde la mer voit l’Angleterre.
Celui qui profère un vers de Liliencron est entré dans la bataille.
J’ai rêvé Carthage et les légions qui désolèrent Carthage.
J’ai rêvé l’épée et la balance.
Loué soit l’amour où il n’y a ni possesseur ni possédé mais où tous deux se donnent.
Loué soit le cauchemar, qui nous dévoile que nous pouvons créer l’enfer.
Celui qui descend un fleuve descend le Gange.
Celui qui regarde une horloge de sable voit la dissolution d’un empire.
Celui qui joue avec un couteau présage la mort de César.
Celui qui dort est tous les hommes.
Dans le désert, je vis le jeune Sphinx qu’on vient de façonner.
Rien n’est ancien sous le soleil.
Tout se passe pour la première fois, mais éternellement.
Celui qui lit mes mots est en train de les inventer.
Extrait de: 2010, Oeuvres Complètes II, (Gallimard)
Piktura, Fabian Perez
- Shtatë parimet e dashurisë, botimi i parë qershor 2020, libër fizik
- Shtatë parimet e dashurisë, botimi i parë qershor 2020, libër elektronik
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen